Biddag: bidden voor het alledaagse
Deze week is het in veel kerken biddag voor gewas en arbeid. Naast het feit dat biddag leidt tot slechte christelijke grappen (“Wasdag voor het gebit. Haha!”), leidt het ook tot steeds minder bezoekers, de meer behoudende kerken daargelaten. Bidden voor een goede oogst of voor zinvol werk? Heeft God daar nog iets mee te maken in deze tijden van zelfrealisatie? Onze supermarkten en koelkasten puilen uit van het eten. En werken doen we om de hypotheek én datzelfde eten te kunnen betalen. Welke rol speelt mijn gebed daar nog in?
In ons gebed bidden we vaak voor het ongewone. Een wonder, een ingrijpen van hogerhand, een koerswijziging in ons leven. Ik doe mijn best om in mijn bidden ruimte te laten aan God. Vaak blijft het eenrichtingsverkeer en kieper ik al mijn zorgen en verlangens bij Hem over de schutting. Doe er wat mee, denk ik dan, ik ben er mooi vanaf en wanneer mijn gebeden dan verhoord worden is dat altijd een uitzondering. Iets wat wezenlijk anders is dan het voorspelbare. Denk aan genezing, een nieuwe baan of een financiële meevaller.
God als psycholoog
Sinds wanneer hebben we God uit het alledaagse gehaald? Waarom moet God altijd een verandering van de werkelijkheid zijn en zelden een acceptatie daarvan? Dat kan een hellend vlak worden, zowel in je geloofs- als in je persoonlijke leven. Want in onze eeuwige jacht op geluk zijn we niet snel tevreden. En zo wordt God steeds meer een psycholoog, een instrument om tot zelfontplooiing te komen. Of een winnend lot uit de postcodeloterij waarmee al je problemen opgelost zijn.
God in het alledaagse
Bid ik voor mijn eten en drinken dat ik iedere dag tot mij neem? Bid ik voor het werk dat ik iedere dag doe, tot aan de stinkvervelende huishoudelijke taken? Ik ben er wel dankbaar voor (ergens op de achtergrond), maar kan ik nog bidden dat ik God zie in het alledaagse? Of heb ik God tot de uitzondering verheven, tot het ongebruikelijke? Ik moet denken aan de monniken in de kloosters: jaar in jaar uit dezelfde taken en routines met dezelfde mensen om je heen. Om gek van te worden. Maar juist zij ervaren God in iedere maaltijd, in ieder boek, in iedere routineklus. Waarom toch? Misschien omdat hun gebeden het vaakst verhoord worden?
Marijke
Lucas 22: 19a ,,En Hij nam het brood,sprak de dankzegging uit en brak het.” Dankt God in alles er staat niet dankt God voor alles of ondanks alles.Alles was immers goed gemaakt.Jezus dankt voor het avondmaal wij erna. Als je daar over nadenkt vervult Jezus hier het allermoeilijkste gebod. ”dankt God in alles”. Was er reden tot dankbaarheid? Na de uitleg die Okke Jager mij gaf in een radio preek gaf hij aan als Hij gaat danken is het niet even stil we moeten nog bidden! Dat zette mij aan het denken. Wat ook zo bijzonder was hij gaf aan dat het woordje ergens is tegenwoordig veel in gebruik.In 1964!! En nu in 2019. Bid ik voor mijn eten en drinken wat ik iedere dag tot mij neem? Bid ik voor het werk dat ik iedere dag doe, tot aan de stinkvervelende huishoudelijke taken? Ik ben er wel dankbaar voor (ergens op de achtergrond) maar kan ik nog bidden dat ik God zie in het alledaagse?
Biddag voor gewas en arbeid, draai het eens om in dankdag voor gewas en arbeid. En in danken voor het aller daagse. Heer ik ben dankbaar dat u mijn ogen opent voor het aller daagse. Help mij het niet allerdaags te vinden dat er zoveel eten weggegooid wordt.
12 maart 2019Chris Blij
Bidden is voor mijn geen verlanglijstje inleveren bij God maar aan God te vertellen wat wij Hem te bieden hebben om er met elkaar en voor elkaar te zijn zodat iedereen wat te eten heeft. Creeeren Verzamelen en Delen.
15 maart 2019Jan Hielema
Bidden is voor mij en mijn vrouw, verkeren met God, delen wat er allemaal speelt in ons leven en dat van anderen om ons heen. Vaak vraag ik God, kijk maar in ons hart wat er allemaal speelt. Hij wil erbij betrokken zijn dat voel ik.
Jan
18 maart 2019