Bidden om regen: mag dat?
Met een beetje goede wil valt er deze week eindelijk weer wat regen in Nederland. Dat werd hoog tijd, want mijn achtertuin (ik woon op de Veluwe) is de afgelopen maand behoorlijk uitgedroogd. En hoe lekker het ook mag aanvoelen: temperaturen die in het vroege voorjaar ruim boven de twintig graden liggen zijn niet normaal. Afgelopen week nog ging bij een grote bosbrand in het natuurgebied De Deurnsche Peel zo’n 800 hectare (lees: zo’n 1500 voetbalvelden) in vlammen op. Het was de grootste natuurbrand in Nederland ooit. In april.
Experts denken dat hittegolven, neerslagtekorten en te hoge temperaturen de komende jaren een blijvertje zijn. Het is nu al voor het derde opeenvolgende jaar te droog en het einde is nog niet in zicht. Let op mijn woorden: dat gaat de komende jaren nog verstrekkende gevolgen hebben. Je tuintje sproeien in de zomer of twintig minuten onder de douche? Over een tijd zal het misschien niet meer mogen. Daarvoor wordt het water simpelweg te kostbaar.
In Nederland bidden we nooit om regen. Waarom zou je ook? Het weer is een volstrekt natuurkundig verschijnsel en gaat toch wel z’n eigen gang. Opwarming van de aarde komt óf door de mens óf door de natuur zelf. Daar heeft God toch niks mee te maken? En onze voedsel- en drinkwatervoorziening is zó geïndustrialiseerd dat de invloed van regen en droogte op wat er dagelijks op je bord ligt toch niet meer te achterhalen is. Eten haal je uit de supermarkt en water komt meteen de kraan uit. Vanzelfsprekend toch?
Maar in het jodendom en de islam is bidden om regen heel normaal. Zij weten van oudsher als geen ander dat bij aanhoudende droogte de oogsten mislukken en er hongersnood volgt. Voor voedsel was men totaal afhankelijk van wat de natuur hen toebedeelde. Regen is dus van levensbelang, en juist dáárom een zaak van geloof en religie. Ook de Bijbel spreekt over het verband tussen bidden en regenval. “De profeet Elia was een mens van gelijke natuur als wij, en hij bad een gebed dat het niet zou regenen, en het regende drie jaar en zes maanden niet op aarde. En hij bad opnieuw, en de hemel gaf regen en de aarde bracht haar vrucht voort” (Jakobus 5:17-18).
Droogte en mislukte oogsten zijn in de Bijbel vaak een antwoord van God op verkeerd menselijk handelen. Geloven we dat nog? Of is er vanuit je geloof niets te doen aan regen en droogte? Persoonlijk ben ik voorstander van opportunistisch bidden. Dat houdt in dat je voor alles bidt wat je bezighoudt: dat kan vrede in Syrië zijn, maar ook een overwinning van je voetbalclub. Maken regenval en zorgen om het drogere klimaat nog geen deel uit van je aandachtsveld? Misschien is het dan hoog tijd om dat te veranderen, in gebed én in daad.
Marij-ke
Ik heb van de week gebeden voor de broodnodige regen en gedankt dat mijn regentonnen weer zijn gevuld. Dat alles weer lekker is opgefrist.
Zo schreef eens dit verhaal.
Een GRATIS bakkie troost.
30 april 2020Voor Frans zijn doen was het wel erg vroeg om uit bed te stappen deze zondag morgen, maar ja hij had zin in een gratis bakkie troost en daar moest hij vroeg voor uit de veren. Het duurt voor hem een poosje voor hij ’s ochtends echt klaar is om met frisse moed op pad te gaan na zijn uitgebreide ochtendritueel. Na de wat vroege regenachtige wandeling arriveerde hij dan toch bij de oude dorpskerk. Hij trof een gesloten deur te laat, ze waren al begonnen. Dat was balen, was hij nog wel zo vroeg opgestaan!
De klok van de buurkerk luide, zo kwam Frans over de brug, in de Ontmoetingskerk terecht.’ Is hier de koffie gratis’?, was als eerste zijn vraag. Zo besloot hij het erop te wagen om naar boven te gaan. Achteraf viel het hem behoorlijk tegen, de liefdevolle preek vond hij veel te lang en viel hem wat zwaar op, zijn maag! Maar eenmaal beneden was daar zijn geliefde bakje troost. Alleen die regen die viel, versomberde hem, was hij daarom zo vroeg opgestaan moest hij daar doorheen? ‘
Ik vroeg hem of hij hier in de buurt woonde en hoe hij de dienst vond. ‘Zwaar en te lang’. Waarop hij gelijk vroeg, hoe heet jij, ik heet Frans, hoe laat was jij op’? ‘Ga jij hier altijd naar de kerk’? Ik gaf hem een hand en stelde mij voor. Verder was voor hem de conversatie afgelopen hij wilde bidden. Dankte in stilte, zijn Vader in de Hemel voor de kopjes koffie met koek.
MBvD 2016