Bijbellezen met mijn ‘ongelovige’ partner #1
Het is natuurlijk nooit zo zwart wit. In ieder geval niet bij ons. Dat ik heel gelovig ben en hij helemaal niet. Wat is ‘gelovig’ nou voor woord. Het ligt natuurlijk allemaal veel complexer. Maar goed, ik heb bijbelteksten over het algemeen vaker gehoord of zelfs al eens behoorlijk bestudeerd en hij nooit. Een belangrijk verschil.
Waarom zou hij de Bijbel willen lezen met mij? Dat ‘met mij’ is voor hem eigenlijk bijzaak. Ik vind het leuk, interessant en ook gezellig om samen te lezen en erover te praten. Hij wil gewoon de Bijbel lezen. Punt. Hij vindt dat hij in ieder geval één keer in zijn leven de Bijbel gelezen moet hebben. En dat hij er dan pas een mening over mag hebben. Hij heeft er een hekel aan als mensen van alles vinden van “christenen”. “de kerk” of “de Bijbel”. Net zoals over “de Islam” en “de Koran”. Eerst lezen en ervaren, dan commentaar leveren.
Het beroemde evangelie
Een tijd geleden waren we al begonnen in het Nieuwe Testament, het tweede gedeelte van de bijbel. Hij was zo nieuwsgierig naar de verhalen van Jezus, het beroemde evangelie. Waar zijn die christenen nou zo dol op? Wat maakt sommigen fanatiek? Wat heeft die Jezus allemaal gedaan en gezegd? Hij was vaak verbaasd, soms boos of kritisch en vaak ook verwonderd. En ik ging zelf met zulke andere ogen naar de bijbelteksten kijken. Het was alsof ik ze voor het eerst las. We zijn niet verder gekomen dan Mattheüs, het eerste boek.
De Schepping is als een gedicht
En nu zijn we begonnen met het Oude Testament, Genesis 1. Ik zou het echt gaaf vinden om een keer in mijn leven het hele Oude Testament te lezen. Dus we gaan weer met frisse moed van start. En wat een prachtig begin is het toch: de Schepping. Ik las voor. Hij had zijn ogen dicht. Het is een soort gedicht, een deining, mindful. Je ziet het voor je. “God zweefde over het water. (…) Hij scheidde het licht van de duisternis. Het werd avond en het werd morgen. De eerste dag. (…) Het droge noemde hij aarde, het samengestroomde water noemde hij zee. En God zag dat het goed was. (…) Het werd avond en morgen. De tweede dag.“
De scheppende kracht van de mens komt van God
Reinier zei: “Daar komt dus de scheppende kracht van de mens vandaan. Het begint met leegte. Door contrast te creëren ontstaat er iets. Zien dat het goed is. Geïnspireerd raken en dan steeds weer opnieuw inspiratie krijgen.” Creatie. Creativiteit vindt zijn oorsprong in een scheppende God.
Nelsf
Mooi verhaal! Denk dat het herkenbaar is voor veel mensen. Ben benieuwd wat er nog meer volgt
25 augustus 2022