Geef vrede door van hand tot hand.
De sterke,zachte hand zij dank, die meer dan troost kan geven: als woorden stokken, spreekt de hand in vriendschap, steun en zegen.
dat wij samenkomen en dat je echt definitief gaat kiezen voor mij en onze kleine meid. ik hou van je met heel mijn hart. Laat ons alstublieft samen gelukkig worden. Dit is mijn liefste wens. ik wil je gelukkig maken en al mij n liefde geven.
Het spijt mij dat ik jullie niet kon geven wat ik graag
wilde geven als zoon.
En dit spijt me oprecht .
Ik mis jullie .
Wat als je zelf wel gelooft, maar je kind niet (meer)? Vader Johan ter Beek kan daarover meepraten: “Ik hecht vooral waarde aan de vraag: wat maakt mijn zoon tot een goed mens? En wat heeft hij nodig om een goed mens te worden?” In onderstaand filmpje vertelt hij hoe hij dit aanpakt.
Wat heeft jouw kind nodig om een goed mens te worden?
Bron: Week van de Opvoeding
Onze vier kinderen van rond de vijftig gaan al sinds hun studententijd niet meer naar de kerk. Geloven ze niet meer? Dat hoor je mij niet zeggen. Ze doen eigenlijk zonder kerk precies wat wij met kerk doen. Er zijn voor hun naaste, zoals wij dat in hun opvoeding ook altijd benadrukt hebben: Je naaste liefhebben als jezelf. Dat is de kern van geloven, de rest is bijzaak. Ik voeg er voor mezelf wel aan toe:”En God boven alles”. Maar dat is een keuze en kan ik een ander niet opleggen.