
Een liefdevolle, maar o zo pijnlijke beslissing
Hand in hand lopen we over een groot terrein. Onderweg van de grote weide met allerlei speeltoestellen naar de stal met ezels, pony´s, alpaca´s én een varken. Daarvoor zagen we al de gang met slaapkamers, een grote keuken en een nog grotere woonkamer. Het is de plek, een zorgboerderij, waar onze zoon van veertien binnenkort gaat wonen.
Er is nogal wat aan vooraf gegaan aan deze ochtend waarop we kennis maken met deze woonplek. Eigenlijk zijn er 14 jaren van veel zorgen, verdriet en helaas ook vooral veel strijd aan vooraf gegaan. En met name die strijd heeft ons uiteindelijk, bijna noodgedwongen, doen besluiten dat het beter is dat onze zoon een tijdje ergens anders gaat wonen. Onze zoon heeft een vorm van autisme en een ontwikkelingsstoornis in de coördinatie van bewegingen. We hebben de afgelopen jaren geaccepteerd, samen de schouders er onder gezet en goede hulp gezocht en ook gekregen.
Moeite
Functioneren in deze maatschappij kost onze zoon veel moeite. En die moeite stapelt zich op in zijn hoofd. Als hij ergens anders is, weet hij zich in te houden. Zijn leerkracht zei onlangs nog: “geef mij 10 van zulke jongens in de klas, voorbeeldig”. Maar ergens moet die opeenstapeling van indrukken en verwarring er uit en waar kan dat beter dan thuis. Dat gebeurt dan ook. Al jaren. In de vorm van boosheid, zeg maar woede.
Erger
En naarmate hij ouder wordt, en groter (ik moet inmiddels tegen hem opkijken), nemen die woede aanvallen in omvang toe, verbaal, maar ook fysiek. Dan wordt het gevaarlijk voor hem zelf en ook voor de rest van ons gezin. Daarom hebben we aan de bel getrokken en dat signaal is opgevangen door de hulpverleners. Na heel veel praten en lang voorbereiden, kwam uiteindelijk die beslissing dat we zelf niet meer in staat zijn om onze zoon te geven wat hij verdient: goede, consequente zorg en begeleiding.
Pijnlijke noodzaak
Een beslissing die noodzakelijk is, maar die zo ontzettend veel pijn doet. Want dat is toch het laatste wat je wilt, je kind uit huis. En hoe vertel je dat dan aan hem en aan zijn beide zusjes. Ook daarin zijn we fantastisch begeleid en ondersteund.
Liefde
We zagen er enorm tegenop om het te vertellen. We zijn begonnen met wat wij zelf het allerbelangrijkste vinden om hem mee te geven, dat we dit uit liefde doen. Dat we ontzettend van hem houden en dat we willen dat hij zich weer beter gaat voelen en gelukkig wordt. En dat we zien dat dat nu in huis niet lukt.
Kanjer
Natuurlijk werd onze zoon eerst boos. Daarna verdrietig, maar uiteindelijk volgde er begrip. Hij ziet het zelf nu ook als een soort kans die hij krijgt om zijn jonge leventje een goede draai te geven. Daardoor loopt hij heel ontspannen naast me op het terrein van de zorgboerderij. Terwijl we hand in hand naar de stallen van de kalveren lopen, kijk ik even naar hem op. Wat een kracht hebben we gekregen om dit samen te kunnen. Wat ben ik ontzettend trots op hem!
Lieve familie wat een moeilijke beslissing.
Maar het komt vast goed. Veel sterkte en hoop dat het Henk goed gaat op zijn nieuwe plek.
Lieve mensen, we wensen jullie heel veel sterkte met deze beslissing. We hopen dat het Henk goed zal doen. Het zal voor jullie wel veel rustiger worden en ook voor de beide meisjes zal het goed zijn. Maar als moeder begrijp ik dat het zwaar is.
Sterkte!!
Heel veel sterkte en kracht gewenst samen! Dappere stap!
Mooi dat er een plekkie veur om is.Staarkte en ale wiesheid. Est et weer mooi opschreem.
Moeilijke beslissing. Heel veel sterkte gewenst. Er zullen altijd mensen zijn, die het niet begrijpen, omdat ze niet meemaken, wat jullie meemaakten. Probeer er boven te staan en zoek je vrienden in hen, die het wel begrijpen. Wij begrijpen door ervaring.
Heel veel respect voor een moeilijke keuze, en die dan ook nog willen delen!
<3
Hoi Marleen en Henk en kids!,
Tranen sprongen me in de ogen bij het lezen van dit aangrijpende verhaal over jullie oudste. Wat een ingrijpend iets in ieders leven van jullie gezin. Hoop zo dat Henk en jullie allen er een goede weg in vinden. Liefs voor jullie allen en heel veel sterkte in dit proces. Gerry
Respect voor de manier waarop je dit hebt geschreven Marleen. Wat moet dit moeilijk voor jou en je man zijn. Veel sterkte voor de komende tijd voor jullie allen. Warme groet
Ach lieve Marleen en Henk, wat een moeilijke maar ook liefdevolle beslissing.
Hopelijk nu eerst een tijd van rust voor zowel jullie als Henk jr.
Iedereen kan zich voorstellen hoe moeilijk dit is.
Veel sterkte, begrip en liefde toegewenst.
Groetjes Magriet
Duim voor jullie, denk aan jullie, heel veel sterkte samen, moeilijke beslissing,maar wel het beste voor iedereen.
Duim voor jullie, denk aan jullie, heel veel sterkte samen, moeilijke beslissing,maar wel het beste voor iedereen.
Lieve Henk en Marleen,
Wat moet dat moeilijk voor jullie zijn geweest. Een kind loslaten dat wil je niet op deze leeftijd, maar je moet ook je verstand gebruiken en doen wat het beste is voor hem en ook voor jullie. Ik wens jullie heel veel liefde en sterkte, en nabijheid van de Heer.
Hi Marleen…..
Allereerst sterkte gewenst voor jullie allemaal!
Heel duidelijk beschreven.
Getuigt van jullie wijsheid…..
God’s zegen gewenst…..
Lieve groeten!
Heel veel sterkte SAMEN x
Beste Marleen.In gedachten en gebed ben ik bij jullie. Terwijl ik de Paaskaars aansteek hoop ik dat de vrede net als in het lied zijn helend werk mag doen naar een weg van vrede voor jouw zoon en jullie allemaal.
Geef vrede door van hand tot hand,
je moet die schat bewaren.
Bescherm haar als een tere vlam,
behoed haar voor gevaren.
Geef vrede door van hand tot hand,
met liefde, onze redding.
Wees vriendelijk in woord en daad,
bewogen om Gods schepping.
Geef vrede door van hand tot hand,
als brood om uit te delen.
Kijk ieder mens met warmte aan,
zo kunnen breuken helen.
De sterke zachte hand zij dank,
die meer dan troost kan geven.
Als woorden stokken spreekt de hand,
in vriendschap, steun en zegen.
Geef Christus door van hand tot hand,
zijn liefde schenkt ons leven.
Geef vrede door, geef haar een kans,
een schat om uit te delen.