Groei (gedicht)
Zomaar een tak. Met mos. Met jong groen. Een tak waar door de kieren nieuw leven kan ontstaan. Er is groei!
Groei
dan opeens, voorjaar
doet de levensader stromen
komt er iets wonderbaarlijks
door de sappen uit de aarde
aan de takjes van de bomen
laat de knoppen ontluiken
langzaam, toch ook vlug
ontplooit het blad zich
laat het zich ontvouwen
zodat we aanschouwen
een bron van levenslust
waarin de nerven verweven
met de kracht van leven
een kunstwerk laten ontstaan
waar ik niet zomaar
aan voorbij kan gaan
