Het bewijs dat je van Driekoningen vet wordt

In Zuid Frankrijk zijn we dol op feestjes, we grijpen elke gelegenheid aan. Zo vieren we nog steeds de bevrijding van de eerste wereldoorlog met een nationale vrije dag, ook al bestaat er niemand meer, die het nog kan navertellen.

Op 21 juni steken we overal vuren aan en vieren we dat de zomer er weer is, met geroosterde kippetjes.

Het zal U niet verbazen dat elk feest gepaard gaat met eten.

De meest dodelijke voor de taille is toch wel Driekoningen, want die stopt niet! In januari beginnen de buren en familie elkaar uit te nodigen voor het eten van een amandelspijskoek. Je koopt deze bij de bakker, in de koek zit een miniscuul beeldje, de ‘feve’, verborgen en je krijgt er een kroon bij van goudpapier.

Eenmaal samen, wordt de koek aangesneden en wie het beeldje in zijn stuk vindt, krijgt de kroon op. Bij hem of haar komen we dan het weekend daarna weer samen voor een nieuwe amandelkoek, daar begint het weer van voren af aan.

Vorig jaar heb ik voor eerst zelf een amandelkoek gemaakt, ontzettend lekker, maar wat een hartverzakkende hoeveelheid calorieën: amandelen met boter en suiker, tussen twee lappen bladerdeeg, afgewerkt met eigeel.

Maar ontzettend lekker en je ontmoet altijd weer nieuwe mensen. Daar gaat het om tenslotte: als we dan toch vet worden, dan in elk geval samen.