Brené Brown: Hoe verbind je je aan anderen zonder jezelf te verliezen?
Een mens heeft behoefte aan echt contact met anderen. Brené Brown, bekend van het boek ‘De kracht van kwetsbaarheid’ schreef er een boek over ‘Verlangen naar verbinding’. Een van de dingen die ze aanstipt is de paradox die zit in het erbij willen horen en jezelf willen zijn. Tijdens een onderzoek naar de behoefte om erbij te willen horen, stelde Brené Brown de volgende vragen: wat proberen mensen te bereiken, en waar maken ze zich zorgen om? Het antwoord was verrassend complex, vond ze. Mensen willen deel van iets uitmaken, – echte verbondenheid met anderen ervaren – maar niet ten koste van hun authenticiteit, vrijheid of macht.’
Wat er bij de meeste deelnemers uitkwam, is dat de samenleving zo verdeeld en verhard is, dat wat ons samenbindt vaak iets negatiefs is. Wat ons samenbindt, is vaak gedeelde angst of minachting. De onderzoekspersonen gaven aan dat hetgeen ons samenbindt maar weinig ging over positieve zaken, zoals gedeelde menselijkheid, vertrouwen, respect of liefde.
Durf nodig
Even verderop schrijft ze dat mensen niet wilden kiezen tussen loyaliteit aan de groep en loyaal zijn tegenover zichzelf. En dat ze zich door de behoefte aan echte verbinding, die er ook is, veel meer bewust zijn van de druk om zich aan te passen en zich te conformeren. Brené Brown zegt dat er durf voor nodig is om toch verbondenheid te voelen. “Dat we kunnen zeggen: ‘Inderdaad, we verschillen op veel manieren, maar diep van binnen zijn we aan elkaar verbonden.” Ze noemt dat ook de kern van spiritualiteit: erkennen en vieren dat je onlosmakelijk aan elkaar verbonden
bent door een kracht groter dan wijzelf.
Vier tips
In hetzelfde hoofdstuk schotelt ze ons vier aansporingen voor die verbinding kunnen geven:
1. Het is moeilijk om van dichtbij een hekel aan mensen te hebben. Zoom in.
2. Eerlijk zeggen dat iets bullshit is en je fatsoen bewaren.
3. Hand in hand. Met vreemden.
4. Sterke rug. Zachte voorkant. Een wild hart.
Waardoor voel jij je aangesproken? En herken je het voorgaande? Dat je vaak in (social media)discussies belandt, waarbij angst en een gebrek aan vertrouwen de boventoon voeren? Dat er van alle kanten een wij-zijhouding wordt gecreëerd, waarin je je eigenlijk nergens meer thuis voelt? En, kun jij je ook momenten herinneren waarin je het ook liefdevol met elkaar oneens kon zijn?
