Brengt klussen je dichter bij elkaar?
7:00 uur gaat mijn alarm af. Bloeddoorlopen ogen. Oh ja! Vandaag wordt de nieuwe trap in het nieuwe huis gezet en ze staan al om 8:00 uur voor de deur. Met een overredingskracht die ik niet van mezelf ken, heb ik een voorrangsbehandeling bedongen. Anders hebben we op de verhuisdag geen trap naar de kamers van drie van onze kinderen. Beneden is net de vloer gelegd en ligt er een stucloper, waar de werklui bruusk naast stappen. Vandaag moet ik de tegels in de keuken af krijgen, want over een paar dagen verhuizen we al. Hellup!
Eindelijk tijd
Allerlei mensen om ons heen zijn aan de klus geslagen of verkopen hun huis. Het advies is zoveel mogelijk thuis te blijven dus dit is hét moment. Het is toch ook heerlijk?! Eindelijk tijd voor die klussen, die zo lang waren blijven liggen of die verbouwing waar we al tijden van droomden. Of op zoek naar een nieuw huis waar wél een extra kamer is om thuis te kunnen werken.
Hemel of hel?
Maar ik denk bij mezelf, hoe hebben al die mensen met kinderen of een drukke baan dat kunnen combineren? In de praktijk wordt het vaak een ongelooflijke troep, gaat het bij lange na niet zo snel als je hoopte en moet je om de haverklap oppas voor de kinderen regelen. Als dat al lukt. De vraag die in mij opkwam was: werkt klussen verbindend of is het een hel?
Alle vrije uren klussen
Wijzelf hebben vorig jaar van oktober tot en met december aan één stuk doorgeklust in ons nieuwe huis. Vóór corona dus. Letterlijk alle vrije uren hadden we nodig. Het huis was een wrak, maar het was zo’n fijne wijk en de juiste grootte en… Gelukkig kan mijn vriend een heleboel; nieuwe keuken plaatsen, hele trappen en wanden verplaatsen, je kunt het zo gek niet bedenken. En ik kan verven. Én ik heb een beetje leren stucen.
Drie kilo zwaarder
Heeft het ons dichterbij elkaar gebracht? Het huis waar we zaten kon écht niet meer, een wegrottend huurhuis met een super onhandige indeling én een torenhoge huur. Dus van een ruimer huis met lagere hypotheek werden we blij. Mijn schoonouders hielpen elke dag, superlief, maar ook lichte horror. We aten veel te vaak een patatje na afloop en wogen in januari 3 kilo zwaarder. En de lontjes werden steeds korter..
De nasleep
We hebben het overleefd zeg maar. De nasleep was het ergst. Mijn lief had een geblesseerde arm, die hij bijna niet meer kon bewegen. Behoorlijk onhandig voor een gymleraar. We verhuisden in januari en waren kapot. En er was nog zóveel niet af! Corona kwam voor hem stiekem als een verlossing. Hij kon eindelijk bijkomen.
Een mooi resultaat sterkt de relatie
En toch. Samen werken aan een mooi resultaat, sterkt de relatie.
Broodnodige tips: koop vaak salades, hou genoeg pauzes en hou de deadlines realistisch, er gaat namelijk altijd wel wat mis. En geef elkaar héél véél complimenten!
Wat is jullie ervaring? Heeft het klussen/verhuizen/opruimen jullie dichterbij elkaar gebracht?
