Brief #2 Rebecca | Eerst tijd voor jezelf nemen voordat je antwoorden vindt
Lees mee met Daniëlle en Rebecca! Wat begon als een hart onder de riem in een geloofsdip heeft geresulteerd in een wederzijdse zoektocht in geloof. Lees hoe ze elkaar inspireren en hun ups en downs bespreken!
Beste Daniëlle,
Wat inspirerend om te lezen in je laatste brief! Dat je die ‘discipline’ hebt gevonden om elke dag even uit de waan van de dag te stappen om de stilte in te gaan.
Ik heb een duwtje nodig
Ik vind het vaak zo moeilijk om me ertoe te zetten, omdat er zoveel is en moet! Maar het kán. Ik weet het. Er zijn periodes dat ik het ineens weer ‘te pakken heb’. Ik heb een duwtje nodig en moet het weer ervaren: oh ja! Het geeft rust, diepgang, relativeert de waan van de dag of maakt juist bewuster van ‘wat er echt toe doet’. Juist ook in deze bizarre tijd. Precíes zoals je zegt: “Wat suf dat we dat dan door de drukte vergeten”. ‘
Hoogtepunten geven zin aan je leven
Ik moest breed glimlachen toen je schreef: “ondersteboven op 20 meter diepte boven een felgekleurd visje hang”, haha prachtig! En zo herkenbaar. En dát maakt het leven juist zo enerverend en de moeite waard, toch? Dat er zulke hoogtepunten (en diepe punten:-)) in je leven zijn die je nooit meer vergeet en waar je met verlangen aan terug kunt denken. Soms heb ik dat nodig om ook in het gewone alledaagse weer de zin van het leven te ervaren. En toch lukt het ook om diepe dankbaarheid te voelen in de kleine, gewone dingen hè? En die worden tastbaarder als je je af en toe terugtrekt in de stilte.
Eerst de vragen diep tot ons laten doordringen
De teksten van Henri Nouwen komen vaak terug in mijn blogs. Ik kan het niet helpen, ze inspireren me telkens weer. Hij schrijft in zijn boek ‘Hier en nu’: “Op geestelijke wijze lezen is lezen met het verlangen dichterbij God te komen” Hij noemt mediteren/ bidden met ‘heilige’ teksten: geestelijk lezen. “Het doel van geestelijke lezing is echter niet het vergaren van kennis of nieuws, maar ons laten leiden door Gods Geest. (…) Het geeft zin aan ons bestaan.” (blz 74) “Maar zijn er wel antwoorden? Die zijn er zeker, maar we zullen ze nooit vinden als we niet bereid zijn eerst de vragen zelf diep tot ons te laten doordringen en erop te vertrouwen dat we zodoende langzaam naar een antwoord toe zullen groeien” (blz 70)
Keren in jezelf voor je de wereld in gaat
Ik moest bij deze tekst aan jou en ook aan mezelf denken. Soms zijn we zo bezig met antwoorden vinden. Of we zijn bezig met wat we anderen moeten vertellen over ons geloof. Hoe we de mensen om ons heen die niks met geloof hebben in hemelsnaam gaan uitleggen wat ons bezielt. Maar is het niet fijner eerst tijd te nemen voor onszelf? Onze eigen vragen en verlangens. Is dat niet voorlopig even genoeg? En heel soms voel ik me sterk en gezegend en durf ik de wereld in. Maar nu even niet.
Je hebt me ‘aan’ gezet!
Mijn zus stelde een paar dagen geleden voor om in deze Goede week samen te bidden. En nu denk ik, ja dat wil ik! Ik heb mijn zussen net geappt. Je hebt me ‘aan’ gezet! Hoera. Mijn voorstel is elke dag op dezelfde tijd samen te bidden, ieder in haar eigen huis, zonder camera’s en online gedoe. En dat we achteraf delen wat we lazen of zongen en wat ons raakte. Ik laat je weten hoe dat zal uitpakken.
Samen bidden helpt mij
Soms heb ik de verbondenheid nodig van anderen die bidden om zelf weer de draad op te pakken. Ken je Taizé? Zij hebben bijzondere online bible reflections voor elke dag van de goede week. Het is ook de moeite waard om met terugwerkende kracht te kijken. Ook bidden ze in een live stream elke dag om 19:30. Het helpt mij te weten dat ik niet de enige ben die bidt.
Ik hoop dat het gaat lukken in de waan van de dag. Naast de pieken van drukte hier, met een baan in de zorg, de helft van de week 5 kinderen in huis (2 van mezelf en 3 bonuskinderen) en dat soort pietluttigheden;-) Ik ben benieuwd wat het jou zal brengen de komende tijd!
liefs Rebecca
