Ben jij er echt als je thuis bent?
De wekker gaat, lekker vroeg na een gebroken nacht. Je sleept jezelf uit bed en moet opschieten om op tijd klaar te zijn. De broodtrommels moeten gevuld, de flesjes en voeding klaargemaakt.
Je wil zelf absoluut representatief op je werk verschijnen (zitten er nergens melkresten), dus neem je ook tijd om voor jezelf te zorgen. Kinderen aankleden (nee die broek wil ik niet aan) en racen naar de opvang of naar school. Als je dan eindelijk op je werk aankomt, heb je er al een flinke workout op zitten. Normaal gesproken heb je dan de hele dag je handen vrij om aan het werk te gaan. Als het een leuke baan is en je doet wat je echt leuk vindt, is het een ontspannen dag. Maar tegen het einde van de werkdag wordt het weer een beetje stressen. Je wil eigenlijk nog iets afmaken, maar je moet je kind(eren) op tijd ophalen.
Ochtendspits en avondspits
En dan begint de ochtendspits weer opnieuw, maar dan omgekeerd. In de file naar de opvang van je kind(eren), een snelle babbel met de leiding van de kinderopvang met in je achterhoofd de klok die doortikt. Snel koken (roerbakken is een uitvinding), bad- en bedritueel, kinderen op bed. Rust. Het hebben van een baan en het zorgen voor één of meer kinderen is een uitdaging.
Ik las onlangs een interview met advocaat Marry de Gaay Fortman, uitgeroepen tot invloedrijkste vrouw in het bedrijfsleven. De interviewer stelde haar de vraag: Hoe combineert u het drukke werk met een gezin met vier kinderen? Haar antwoord daarop:
“Ik had zelf het meest aan het advies dat het voor kinderen niet uitmaakt of je er altijd bent, maar als je thuis bent dat je er dan echt bent. Leuk dat jouw kinderen dit onderschrijven. “Die is heel belangrijk ja. Al blijft het een uitdaging om er ook echt voor je kinderen te zijn als je veel aan je hoofd hebt. Ik vind het belangrijker dat je goed zichtbaar bent in de vakanties en de momenten dat je thuis bent, dan dat je altijd maar aan het zorgen bent. Kinderen geef je zelfvertrouwen mee door ze vrijheid te geven waardoor ze ook verantwoordelijkheid kunnen nemen. Zo help je ze een eigen kompas te bouwen.”
Er half zijn
De zin “het maakt voor kinderen niet zoveel uit of je er altijd bent, maar als je thuis bent dat je er dan écht bent” blijft bij mij hangen. Ik maak me vaak schuldig aan “er half zijn”. Ik ben wel thuis, maar check toch nog even mijn werkmail, terwijl mijn kind iets vertelt over zijn/haar dag. Andersom overkomt het me ook; op mijn werk stuur ik nog snel even een berichtje aan één van mijn kinderen: “denk je aan de tandarts!”. Focus is één van de verbeterpunten voor mij. Ik vind het zelf moeilijk, het goed combineren van een gezin en een baan. Voor alle partijen er voor de volle honderd procent zijn is een uitdaging.
De combinatie van je gezin, je werk en jezelf: werkende ouders, maar ook aanstaande ouders met ambitie worstelen ermee. Natuurlijk wil jij je ouderschap net zo goed aanpakken als de andere aspecten in je leven… maar hoe hou je alles in balans?
Hoe ga jij om met focus, loyaliteiten en schuldgevoelens?
