De stille jaren van Corrie ten Boom, zwerfster voor God
Vandaag is het 35 jaar geleden dat ze stierf, en 126 jaar geleden dat ze geboren werd. Want ze stierf op haar verjaardag. Ze stierf in stilte. Want ze was al jaren zonder spraak na een aantal hersenbloedingen. Ze is een legende. Want van welke vrijgezelle evangeliste uit de 19e eeuw staat facebook nog steeds vol met oneliners en inspirerende anekdotes, gegroeid uit een misschien niet te evenaren gebedsleven. Haar leven staat mijlenver van de meeste van ons af, en juist daarom is het inspirerend eens te luisteren.
Corrie was in 1924 de eerste gediplomeerde vrouwelijke horlogemaker in Nederland. Maar voor die verdienste is ze niet geridderd. Dat werd ze wel vanwege de verzetsdaden van de familie Ten Boom. Deze Haarlemse horlogemakers-familie heeft vanaf 1844 een gebedskring aan huis voor de joden. Ook voegen ze de daad bij het woord en verbouwen een kamer tot schuilplaats. Door verraad in 1944, honderd jaar later, wordt de familie opgepakt, en gevangen gezet. De onderduikers, joden en verzetsmensen, worden na twee dagen bevrijdt uit hun schuilplaats. Corrie en haar zus Betsie komen via de gevangenis in Scheveningen en kamp Vught in kamp Ravensbrück terecht en delen daar het evangelie. Na de oorlog gaat ze als evangeliste de wereld over, vandaar de titel Zwerfster voor God. Zo ontmoet ze op reis een kampbewaker en met de hulp van God vergeeft ze hem. Dit verhaal over genezing en vergeving reist voor haar uit.
Afgelopen week herlas ik de Stille jaren van Corrie ten Boom. Dit boek is een ode, of misschien een hagiografie, van een naaste medewerker, de Britse Pam Rosewell, die haar vrijheid opgeeft om 24/7 ten dienste te staan van de missie van de toen al 83-jarige tante Corrie. Ze gaat met Corrie mee op reis door de Verenigde Staten, en vraagt zich geregeld af of dit assisteren wel haar roeping is. Samen vinden ze een huis in Californië en daar werken ze aan vele films en boeken tot de evangeliste op haar 86ste haar eerste beroerte krijgt.
Acceptatie
De Stille jaren beschrijft Rosewell de laatste jaren van de Nederlandse evangeliste inclusief levensvragen en wonderen. Als een paar Nederlanders op bezoek in Amerika bij toeval tante Corrie ontmoet maar nog niet weet van haar hersenbloedingen, volgt dit fragment van godsvertrouwen: “We legden de mensen uit wat er met tante Corrie gebeurd was. Tot mijn opluchting glimlachte zij en communiceerde met hen, niet door woorden maar door de liefde die God haar voor de mensen gaf. Er was geen spoor van geremdheid. ‘Nu ik er goed over denk,’ peinsde ik (Rosewell) ‘heb ik tante Corrie nooit in verlegenheid gezien. Zij verwachtte altijd dat de mensen haar zo zouden nemen zoals zij was. En nu, na haar beroerte, verwacht zij dat nog’. Het was het resultaat van een diep vertrouwen dat God haar accepteerde zoals zij was en dat vertrouwen was er nog, ook nu zij niet kon spreken. Zij werd geaccepteerd en daarom kon zij anderen accepteren precies zoals zij waren.”
Zus Betsie
In de oorlogsjaren is Corrie als gelovige in de leer bij haar zus Betsie. Dat is degene van wie bekend is dat ze zei dat je niet mag liegen, dus ook niet tegen een Duitser op de vraag of je onderduikers hebt. Een ander verhaal uit de jaren van De schuilplaats: “Er was daar veel ongedierte en toen Corrie klaagde over de aanwezigheid van luizen, antwoordde Betsie met je moet God danken voor alles, zelfs voor de luizen. Later bleek dat de bewakers vanwege de luizen op afstand bleven. Het gaf Corrie en Betsie de gelegenheid met anderen in hun barak bijbelstudies te houden, absoluut verboden door de nazi’s. Betsie overleed in Ravensbrück op 16 december 1944. Corrie werd enige dagen daarna vrijgelaten, naar later bleek als gevolg van een administratieve fout.”
tekst gaat hieronder verder
Borduurwerk
Als tante Corrie Rooms-Katholiek was geweest, was ze vast heilig verklaard. Want volgens heiligen.net is een heilige iemand die sterk aan Jezus doet denken; hij of zij is een ‘andere Christus’ (= ‘alter Christus’). Ze is nu vooral een protestantse tante, meer gekend in de Verenigde Staten dan in Nederland, bekend om haar creatieve voorbeelden als het borduurwerk van de kroon, haar radicale geloofs- en verzetsdaden – ook na de oorlog – en haar verzoeningsboodschap.
