Dit is hét antwoord als iemand zegt dat je er niet bij hoort
Soms kan het voorkomen dat je iemand tegenkomt die jouw rechten betwijfelt. Iemand die je zegt dat je er niet bij hoort, niet goed genoeg, belangrijk genoeg bent. Iemand die je wijst op je jonge leeftijd, je sekse, op hoe je eruit ziet, je geaardheid of je maatschappelijke positie. Die zegt dat je geen recht hebt om naar het hemelse backstage te gaan. Je hoeft maar een ding te antwoorden: Weet je wel Wie mijn Vader is?
Toen ik een jaar of acht was, was ik op het Flevo Festival met mijn familie. Omdat mijn vader daar vrijwilliger was. Overdag liepen mijn zus en ik heerlijk samen te struinen. Muziek luisteren, beetje rondhangen. Wat voelden we ons groot en stoer. Het allergaafste plekje op het festival was het backstage terrein. Waar de artiesten en sprekers een kopje koffie dronken of de maaltijd gebruikten. Mijn vader zwaaide er de scepter over het backstagerestaurant. Zodoende waren we daar regelmatig te vinden. Om gewoon wat rond te hangen, te helpen bij de afwas, te kaarten of stiekem te gluren naar artiesten. Om er binnen te mogen had je een backstagepas nodig. Sommige festivaljaren kregen wij als kinderen-van gewoon een eigen pasje. We konden komen en gaan zoals we wilden. Maar dat bewuste jaar hadden we er geen gekregen.
Weet jij wel wie mijn vader is?
De regels waren strenger geworden en volgens de organisatie hadden wij kinderen daar niks te zoeken. Natuurlijk probeerden wij binnen te komen, we zeurden de bewakers aan het hoofd. En na een frustrerende discussie met een bewaker sneerden mijn zus en ik: ‘Weet jij wel wie mijn vader is?’. De beste man had natuurlijk geen idee. Hij nam via de portofoon contact op met het hoofdkwartier om na te vragen of de baas van het backstagerestaurant twee dochtertjes had die naar binnen mochten. Hij trof aan de andere kant van de ether iemand die onze vader goed kende en ons direct toegang verschafte. Met een enorme arrogantie zijn we toen doorgelopen, naar ons felbegeerde lievelingsplekje, een geïrriteerde bewaker achterlatend.
Backstagepas
Als je gelooft in God, mag je Hem je Vader noemen, zoals Jezus God Zijn Vader noemde. I’m adopted into Your family, zingt een mooi lied daarover. En met die adoptie in het gezin van God, krijgen we ineens ook kind-rechten. Het allergaafste plekje, het backstage terrein van het leven: de hemel, mogen we betreden. We krijgen gewoon een backstagepas. We hebben het recht daar te zijn, we hoeven er zelfs niet af te wassen. We mogen er aan tafel zitten en genieten van de maaltijd.
Heeft iemand wel eens gezegd dat je er niet bij hoort? Hoe reageerde je toen?
