Durf jij jezelf over te geven?

Durf jij jezelf over te geven?

7 september 2019 2

Misschien heb je het wel eens gezien of al zelf moeten ondergaan: in een groep staan en je met de ogen dicht achterover laten vallen. Hopen dat de mensen om je heen je opvangen. Soms heeft het iets lachwekkends, maar het kan ook angstig zijn. Ligt natuurlijk ook helemaal aan de groep waarmee je dit uitvoert.

Voor mij voelde het een beetje zo, toen we een hypotheek moesten regelen voor ons nieuwe huis. De wereld van het geld en de hypotheken is absoluut niet mijn wereld. We hadden een alleraardigste hypotheekadviseur, maar hij had me van alles wijs kunnen maken. De wereld waar hij volop in zit, is abacadabra voor mij. Het was een kwestie van achterover laten vallen en hopen dat het goed komt.

Na een vorige verhuizing had ik al eens gezegd, dat ik nooit weer een huis wilde kopen. Omdat ik het te spannend vind en graag wil begrijpen wat ik doe. Je snapt het vast al, ik geef niet graag de touwtjes uit handen. Maar toen we plannen hadden voor de verhuizing en in eerste instantie keken naar huurwoningen, waren we daar ook snel klaar mee. De maandlasten minstens een keer zo hoog dan bij koop. Dan maar even afzien en achterover laten vallen in de wereld van de hypotheken.

Gelukkig is het nu ook allemaal weer goed gekomen. Hoewel het best spannend was en onze hypotheekadviseur na afloop toegaf dat hij ook wel even had gedacht dat we het allemaal niet binnen de termijn zouden redden. Eén afwijkend formuliertje en het hele feest wordt stopgezet.

Er zijn natuurlijk meer van die omstandigheden, situaties, waarin je je volledig moet overgeven aan anderen. Vertrouwen dat de anderen jou, of je naasten goed zullen opvangen. De kinderen op hun nieuwe school. De eerste dagen fietste ik weg en dacht: “tja, loslaten maar, vertrouwen dat het goed is”.

Geloven doe ik ook op die manier. Soms begrijp ik er helemaal niets van. Lijkt het niet ‘mijn’ wereld en zou ik er het liefst voor weg lopen. Maar er zijn altijd anderen die me opvangen. In de loop van de jaren heb ik er op leren vertrouwen dat ik me af en toe kan laten vallen. Niet omdat ik dat zo leuk zou vinden, maar omdat er een goede basis is. Een basis van God is Liefde in de mensen om mij heen. Geloven betekent voor mij niet dat ik niet (meer) zou vallen. Het betekent dat ik word opgevangen. Daardoor breekt de val en is de landing zachter. Daarom durf ik mezelf over te geven.

Toch zou ik het liefst die wereld van de hypotheken niet weer opzoeken. Ik heb al gekscherend gezegd: Als ik nu nog weer een huis koop, is het alleen als ik hem contant kan afrekenen. Nog liefhebbers die willen sponsoren?

Tips en inspiratie in je mailbox?

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang elke week inspiratie voor geloof en zingeving in je dagelijks leven.

Marleen Samplonius-Ottens
Marleen Samplonius-Ottens
2 reacties op “Durf jij jezelf over te geven?
  1. Marjon

    Voor de lol zal ik me niet zo gauw laten vallen. Het vallen is bij mij eigenlijk altijd gekoppeld geweest aan noodzaak…. aan geen andere keuze hebben dan….. aan een plotseling iets waar ik geen enkele invloed op had kunnen uitoefenen. In de loop der jaren is de ervaring, en daarmee het vertrouwen dat het op de een of andere manier wel goed komt, gegroeid en sterker geworden. Mijn leven in Gods Hand leggen is de beste keuze die ik ooit ( nu ruim 45 jaar geleden) gemaakt heb. Niet dat het leven er gemakkelijker door geworden is, maar wel een stuk veiliger. God als bodem onder mijn bestaan….. het maakt dat vallen nooit het einde van alles kan zijn. Mijn leven in Gods Hand is nog steeds MIJN leven. Het is dus echt geen leven van achteroverleunen in een “gelukzalig” niets doen omdat God nou eenmaal zorgt. God zorgt wel degelijk, en zal me nooit loslaten. Maar Hij heeft ons mensen ook talenten, verantwoordelijkheden en keuzevrijheid gegeven. Dat optimaal inzetten om te leven naar zijn Woord; om juiste beslissingen te nemen of zaken op een goede manier te regelen; om het verschil voor anderen te kunnen maken of zijn. Ongeacht ons lichamelijk of geestelijk welbevinden van het moment ….. geloven blijft een zeer actief werkwoord zolang onze levensreis op aarde mag duren. Dwalen, de weg kwijt zijn, struikelen, vallen, zelf opstaan, of hulp nodig hebben om verder te kunnen…Het hoort er bij, maar heeft zo’n heel andere beleving door de zekerheid van mijn leven in Gods Hand leggen en laten liggen. :)xxx

    7 september 2019

Reacties zijn gesloten.