‘Elke dag is het oud en nieuw; je kunt elke dag opnieuw beginnen’
Op 2 januari leek het wel Nationale Autowasdag bij mij in het dorp. Ook werd er van alles opgeruimd en schoongemaakt. En ik betrapte er ook mezelf op: een nieuw jaar, een schone lei en wat ga ik in nu anders doen? Ik was met de kinderwagen maar eens naar de Karwei gelopen in plaats van dat ik weer de auto had gepakt. Ik moet echt meer bewegen. En ik realiseerde me dat er nog veel meer dingen zijn die ik anders zou willen doen. Maar door schade en schande wijs geworden weet ik dat dat niet allemaal in één keer lukt. En ik moet ook niet in de valkuil trappen dat ik denk dat het nú moet, omdat het nieuwe jaar nú begonnen is. Volgens mij sneuvelen veel goede voornemens omdat je er te laat echt werk van maakt of er nog niet aan toe komt. En dat het dan na een aantal dagen of weken ‘geen zin meer heeft’: volgend jaar een nieuwe kans.
Wat zonde eigenlijk van al die goede voornemens, dat ze sneuvelen nog voor je er goed en wel werk van kan maken. Waarom heb ik, en met mij volgens mij velen, het gevoel dat je die voornemens nú moet waarmaken, omdat het anders een soort van ‘te laat’ is? Het is toch ergens onmenselijk dat we het onszelf aandoen dat we steeds achter de feiten aan menen te lopen. Alsof het niet meer goed te maken is. Verloren, zinloos.
Hoop
Ik ben blij dat ik uit mijn geloof hoop kan putten dat ik steeds weer opnieuw mag beginnen. Niet om het goed te maken, maar omdat het al goed is. God zegt dat het al goed met me is. Daar heb ik zelf niet voor gezorgd, dat realiseer ik me heel goed. Dat zou me ook niet lukken. En toch is al goed met me. En dat betekent voor mij dat ik elke dag weer opnieuw mag beginnen.
Veranderen
Daarmee begin ik niet elke dag aan weer een zinloze poging. Ik kan wel langzaam maar zeker echt iets gaan veranderen. En soms dan lukt dat, en soms ook niet. Uiteindelijk vind ik een weg die bij mij past, en lukken dingen beter, of schrijf ik bepaalde voornemens af, omdat ze niet bij me passen. Het lukt beter om langzaam iets te veranderen en ’s ochtends te denken: wat ga ik nu anders doen? Steeds de druk voelen dat het nú anders moet en achterom te kijken naar hoe vaak dat niet is gelukt heeft geen enkele zin. En dat hoeft ook niet: het is al goed met je.
Elke dag
Een oma ging altijd slapen met oud en nieuw om negen uur en sliep dan dwars door het vuurwerk heen. ‘Het is elke dag oud en nieuw’ zei ze. En zo is het. Het is elke dag oud en nieuw. En dus heb je elke dag de kans om opnieuw te beginnen.
