• Media & Cultuur
• Taal

Ewa fakka Matties

door Marleen Samplonius-Ottens

24 november 2018 1

“Ewa fakka niffo, beter jij geef mij die nieuwe balli patta’s”. Mijn puberzoon kijkt me lachend aan terwijl hij mij dit met zijn overslaande stem toeroept. Het klinkt bijna bedreigend, maar het is ‘gewoon’ een vraag aan Sinterklaas: Hoi, hoe gaat het neef, geef mij die nieuwe voetbalschoenen.

Straattaal

Een mix van chatwoorden, woorden uit de popcultuur (MTV, hiphop) en uit andere talen. Straattaal bestaat al jaren, vooral in de grote steden, maar wordt nu volgens mij door steeds meer jongeren omarmd. In ieder geval is het ons gezin binnengeslopen, als een soort vast onderdeel van de pubertijd.

Mijn ding

Ik hou van taal (‘het is zeg maar, echt mijn ding’). Ik vind het belangrijk dat het goed gebruikt wordt en vind het ook waardevol dat bijvoorbeeld streektalen erkend blijven. Aan de andere kant vind ik het ook bijzonder om te zien hoe bijvoorbeeld de straattaal zich verder ontwikkelt. Een taal die past bij de cultuur van onze jongeren.

Niet te begrijpen

Waar ik dan niet tegen kan, is dat ik het niet kan verstaan. Ik hoef natuurlijk niet alle talen van de wereld te kennen (zou niet best zijn), maar dat je elkaar op z’n minst een beetje begrijpt.

Ooit was ik op een vliegveld ergens in Zuid Amerika waar een jongeman tegen mij begon te praten in het Spaans. Helaas verstond ik dat niet. Ik probeerde het in het Engels en ook nog in het Frans, maar die talen was hij niet machtig. We keken elkaar aan en wilden graag wat duidelijk maken, maar dat lukte gewoon niet. Lachend en schouderophalend liepen we elk weer verder. Ik heb me toen voorgenomen om Spaans te gaan leren, maar helaas is dat er nog steeds niet van gekomen.

Cursus

Om mijn eigen kinderen een beetje te kunnen volgen, hebben ze me deze week een lesje straattaal gegeven. We hebben er heerlijk om gelachen. De middelste realiseerde zich ook ineens het ‘nadeel’ : “Oei mam, nu kan ik niet alles meer zeggen, want je spreekt gewoon ‘mijn taal’”.

Bijbel in je eigen taal

Juist om die reden, ‘mijn taal spreken’, vind ik het zo mooi dat er zoveel vertalingen van de Bijbel zijn. Je kunt natuurlijk gaan discussiëren (en dat wordt dan ook volop gedaan) hoe correct een vertaling is, maar wat is het plezierig om te begrijpen wat je leest. Te merken dat ook de bijbel ‘mijn taal’ spreekt.

Na de nodige Straattaallessen deze week, zei ik dat er ook een bijbelboek in Straattaal is: de torrie van Mattie. Nog nooit heb ik mijn kinderen zo enthousiast horen reageren op iets wat met de bijbel te maken heeft. “Echt mam? Die wil ik lezen!” Ineens is dat anders in hun ogen zo saaie boek interessant, want het is hun taal!

Aangespoord door hun enthousiasme ging ik op zoek naar de torrie van Mattie, leuk Sinterklaascadeautje immers. Maar helaas, overal uitverkocht. Mocht iemand nog een exemplaar hebben en het wel kwijt willen, ik hou me aanbevolen. Of om het in straattaal te zeggen: Ewa fakka niffo , beter jij geef mij die torrie van Mattie.