Fleur leefde vrijwillig een maand lang op bijstandsniveau
Fleur woonde in 2018 met haar man in Moerwijk, een achterstandswijk in Den Haag. ‘We waren bewust in die wijk gaan wonen om wat te kunnen betekenen voor anderen. In zo’n wijk word je veel meer geconfronteerd met armoede. Maar iets weten is iets anders dan het ook zelf ervaren. Daarom kwamen we op het idee om een maand lang te leven van 50 euro per week.’
Waarom 50 euro?
‘Dit bedrag is gebaseerd op een situatie waarin je in de schuldhulpverlening zit. Je beheert dan niet je eigen financiën, maar je vaste lasten worden betaald en je krijgt een klein bedrag als leefgeld. Die 50 euro is dus bedoeld voor boodschappen en kleding.’
En konden jullie rondkomen?
‘We vonden het haalbaar, al moet je heel goed plannen wat je gaat eten en nadenken over wat goedkoop is. Zo gingen wij één keer per week naar een goedkope supermarkt. Bovendien maakten we geen gebruik van onze voorraadkast, want dat zou valsspelen zijn. We moesten het echt met die 50 euro doen. Maar het is alleen haalbaar op het moment dat je geen extra uitgaven hoeft te doen, zoals tandpasta of shampoo. En bovendien kun je niks leuks doen, want alle uitstapjes kosten geld.’
Wat deed deze ervaring met je?
‘Het was aan de ene kant een positieve ervaring, omdat het een mooi project was om samen met mijn man te doen. Je gaat er echt samen voor en dat verbindt je. Ook maakt het je creatief, want juist in die maand ging het scheerapparaat van mijn man stuk. Toen zijn we gaan zoeken op Marktplaats en vonden er een voor tien euro. Maar natuurlijk was het voor ons maar één maand. Als je altijd in zo’n situatie zit waarin je steeds moet rekenen, dan is het heel stressvol.’
Wat heb je over armoede ontdekt door dit experiment?
‘Dat armoede isoleert. Want als je weinig geld hebt, ga je ook niet zo snel naar een verjaardag. En je neemt ook niet zomaar een uitnodiging aan om bij iemand te gaan eten, of koffiedrinken, omdat je iemand niet terug kunt vragen. Er hangt om armoede ook echt een stigma. Er wordt al snel gedacht: dat hebben mensen zelf veroorzaakt, of het is zielig. Door het zelf een maand te ervaren, ben ik me daar bewuster van geworden.’
Wat deden jullie met het geld dat je bespaarde?
‘Het bedrag dat we die maand bespaarden, 750,- euro, hebben we verdeeld in envelopjes met vijftig euro. We hebben toen via ons netwerk gevraagd om dit geld te geven aan mensen die het goed konden gebruiken. We wilden dit niet zelf weggeven, want dan krijg je ongemakkelijke situaties.’
Tekst gaat verder na de foto.
Kun je dit experiment anderen aanraden?
‘Zeker! Het leuke is dat onze actie mensen heeft geïnspireerd het ook te doen. Maar je kunt er ook je eigen draai aan geven. Zo hebben wij onlangs nog een ‘ontspul-maand’ gehouden. We leefden die maand van de opbrengst die onze spullen opleverden die we verkochten via Marktplaats. Zo’n experiment leert je heel letterlijk om je in te leven in de situatie waarin iemand zit die in armoede leeft.’
Zou jij kunnen leven van 50 euro per week? Hoe zou je dat aanpakken? En wat zou je doen met de opbrengst?
Anoniem
Weet je zeker dat het 50 per maand was en niet per week? Bijstandsniveau is nl plm 50 per week leefgeld
5 juni 2021Anneloes van 't Hof
Klopt! Dit is inmiddels aangepast.
7 juni 2021Koen
Mooi experiment. Ik leef al 10 jaar op een arbeidsongeschiktheidsuitkering van 75% van het sociaal minimum. Het is net aan te doen, zolang er geen onverwachte dingen gebeuren. Een extra keer reizen naar het ziekenhuis met het openbaar vervoer, een wasmachine die stuk gaat – dat zijn zaken waar je aan onderdoor kunt gaan. Zonder vangnet van mensen die financieel beter af zijn red je het niet en kom je razendsnel in de schulden. Dat is een angst die altijd boven je hoofd hangt. Dat aspect mis je met een experiment als dit.
8 juni 2021Anneloes van 't Hof
Ah 🙁 Dan weet je hoe moeilijk het kan zijn!
10 juni 2021Fleur en haar man geven in het artikel ook aan dat een maand anders is dan een jaar, of zelfs altijd. Maar ze zijn zich wel bewust geworden hoe zwaar het leven met weinig geld kan zijn.