• Liefde
• Relaties & Opvoeden

Gebrokenheid in jezelf na een verbroken relatie (+ lied over vergeving)

door Rebecca Schoon

19 september 2019 3

Wat of wie de oorzaak ook geweest is: van een gebroken relatie blijf je nooit helemaal heel. Ik had het gevoel of ik in stukjes uit elkaar viel. Veel break ups hakken er diep in. Omdat je zoveel van iemand hebt gehouden en zoveel met elkaar hebt gedeeld.

Of je nou getrouwd was, een liefdesrelatie had of een vriendschap. Iemand verliezen doet pijn. Vaak is er, om welke reden ook, geen weg meer terug. En jij bent aan diggelen. En het kost tijd om jezelf weer bij elkaar te rapen. Alles is veranderd. Zowel alleen zijn als samen met die ander voelt plots onnatuurlijk. Niks is meer zeker, vertrouwd, niks is meer als het oude. Het is alsof je voor een gebroken spiegel staat, de wereld ziet er diffuus en onwerkelijk uit. Blijf dan maar eens rechtop staan, je nieuwe leven leven en misschien ook nog eens een baken zijn voor je kinderen. 

Henri Nouwen, zijn woorden zijn mij dierbaar geworden, schrijft in zijn dagboek ‘Binnen geroepen’: “De kunst is je verwondingen te doorleven in plaats van ze te doordenken. Het is beter om te huilen dan om te piekeren, beter om ze diep te voelen dan ze te begrijpen, beter om ze in zwijgen te hullen, dan er alleen maar over te praten. Je hart zal de verwondingen in zich bergen. Dat is moeilijk: je moet dan veel vragen niet meer stellen. Vertrouw de genezende kracht van je hart”. En in een ander hoofdstuk schrijft hij: “Houd het uit bij de eenzaamheid. Als je er ‘ja’ tegen kunt zeggen, op een afgezonderde en veilige plek, dan zorg je dat God erbij kan en je pijn geneest. Je mag erop vertrouwen dan die eenzaamheid er niet altijd zal zijn”.

Nu, ruim 3,5 jaar na onze breuk, is die gebrokenheid in mezelf er nog steeds. En toch, hoe cliché ook, heelt tijd de wonden. Tijd waarin je ruimte neemt voor jezelf.  Je verhaal deelt met vrienden, de band met je kinderen verder opbouwt. Ook tijd waarin je nieuwe vormen van liefde mag ervaren, je jezelf en de ander hopelijk kunt vergeven en God in je hart mag kijken.

Nouwen zegt dat het zonde is om je voor te nemen nooit meer lief te hebben: “Mensen van wie je intens houdt kunnen je afwijzen, je in de steek laten, ze kunnen doodgaan – en je hart zal ervan breken. Maar dat moet je er niet van weerhouden om intens lief te hebben. Je kunt verbitterd raken en het besluit nemen nooit meer van iemand te houden of je kunt overeind blijven en de grond onder je voeten nog meer vruchtbaar laten worden, levengevend voor nieuw zaad. Hoe meer je hebt liefgehad en omwille van die liefde verdriet hebt willen verdragen, hoe ruimer je hart wordt.”

Een lied wat mij in deze periode raakte was: ‘Lied ‘Hier ben ik’ of ook wel ‘Wat ik gewild heb’ van Huub Oosterhuis. In twee versies: de eerste als je meer houdt van kerkmuziek en de tweede als je meer houdt van Soul. 

 ‘Hier ben ik’

Wat ik gewild heb
wat ik gedaan heb
wat mij gedaan werd
wat ik misdaan heb

Wat ongezegd bleef
wat onverzoend bleef
wat niet gekend werd
wat ongebruikt bleef

Al het beschamende,
neem het van mij.
en dat ik dit was en geen ander.
dit overschot van
stof van de aarde:

Dit was mijn liefde.
Dit ben ik.

Huub Oosterhuis