Herfstvakantie: tips om te resetten na een valse start na de zomer (vanwege corona)
Dit jaar ervaar ik de herfstvakantie als een echte break: even rust om het jaar daarna opnieuw te starten. We hebben nauwelijks kunnen genieten van de beperkte vrijheid na de eerste lockdown. En nu zitten we alweer in de tweede. Het voelt als een valse start.
Ik voel me gefopt. En aan de andere kant kon ik het al niet zo bijbenen. Na de zomer werd alles wat we deden bepaald door de gedachte dat we het ergste gehad hadden met corona. Ja, de herfst kon nog wel eens pittig worden, maar dat duurde nog even. En dus startten we van alles weer op: de competitie, het schooljaar, kerkdiensten, bijeenkomsten, noem maar op. Maar het was van korte duur. De herfstvakantie geeft de kans om onze verwachtingen en ons tempo even te resetten. We zijn te snel uit de startblokken gekomen.
Teleurstelling
In veel verhalen die ik hoor klinkt teleurstelling: we hebben zo ons best gedaan om ons aan te passen aan de anderhalvemetersamenleving. En daardoor konden we weer bij elkaar komen en naar de bioscoop, het theater, naar cafés en restaurants en zelfs naar kleine aangepaste evenementen. Het was allemaal wel wat weinig, voor ondernemers zeker, en ook voor wie veel gemist had, maar we waren voorzichtig positief. En we vonden het ook wel goed van onszelf. En toen kwam ‘de man met de hamer’.
Niet goed
We hoorden dat we het niet goed hadden gedaan. Dat ondanks de maatregelen het aantal besmettingen toenam. En dat we daar allemaal ons aandeel in hebben. Natuurlijk kunnen we mensen en groepen aanwijzen die het allemaal erger zouden hebben gemaakt. Maar we werden er allemaal door geraakt: hadden we het echt niet goed gedaan?
Oordeel remt niet af
Dat oordeel komt hard aan. Het oordeel roept automatisch verzet op. Het maakt ons volgens mij weerspannig om terug te schakelen. De teleurstelling, de onrust in ons om weer opnieuw te beginnen en weer op te kunnen bouwen voor we nog meer verliezen zorgen ervoor dat velen zich nu verslagen voelen. Hoe gaan we door?
Even pauze
Ik zie in de gedeeltelijke lockdown een kans (zonder dat ik er blij mee ben, maar het is nu eenmaal zo) om ons even te resetten. We zijn te snel van start gegaan. Dat was niet fout, en voor velen gold ook de realiteit dat ze wel moesten om het hoofd boven water te houden. Maar per saldo hebben we nu een valse start gemaakt. We zullen ons bij elkaar moeten rapen om weer opnieuw van start te gaan. Pak dat moment in deze herfst. Het seizoen van het loslaten. Opnieuw vastpakken is ook een manier van loslaten…
Opnieuw vastpakken is ook een manier van loslaten
Strand, bos, water, verzin het maar
Kijk voor hoe je je herfst-break vormgeeft naar wat bij je past. Een wandeling in het bos of op het strand kan ook zonder dat je weggaat; en als je die kans wel hebt: ga ervoor. Bak een appeltaart in plaats van dat je die ergens anders gaat eten, want dat kan nu eenmaal nu niet. Voordeel is: die kun je ook delen met de buren of je ouders, zonder dat je binnen hoeft te komen. Ga lekker een serie kijken, een goed boek lezen, verzin het maar. Of ga gewoon lekker op tijd naar bed.
Als je jezelf maar gunt om even opnieuw te beginnen. We komen er wel. Dat geloof ik. Het gaat alleen niet zo snel als we zouden willen. En daar kunnen we alleen maar in meebuigen. Wie buigt, die breekt niet.
Foto; Getty Images/Cultura RF
Marijke
Ik ga gewoon door met hoe ik het al maanden doe. Alleen bij m’n moeder op bezoek en verder niemand ontvangen en nergens anders heen, behalve de afvalcontainer of de brievenbus. Niets ‘opnieuw beginnen’ dus. Maar stug vol proberen te houden.
17 oktober 2020Simonet
Hier sluit ik me helemaal bij aan! Blij dat er meer mensen zijn die ik in de zomer rustig zijn blijven doorgaan met voorzichtig zijn. Vooral kijken naar wat er wel kan.
19 oktober 2020Simonet
Hier sluit ik me helemaal bij aan! Blij dat er meer mensen zijn die in de zomer rustig zijn blijven doorgaan met voorzichtig zijn. Vooral kijken naar wat er wel kan.
19 oktober 2020Marij-ke
Psalm 13
Heer, het wachten duurt al zo lang, zo lang,
Heer, waar bent u, wanneer zal ik u zien?
Heer, wanneer mijn diepste pijn ingelost?
Heer, mijn tranen van verdriet gewist?
Heer, hoelang houdt mijn belager stand?
Mijn God, hoort U mij, antwoordt mij!
Houdt mij wakker, mijn ogen verlicht.
Waakzaam vanuit uw Geest.
Met uw liefde blijft u nabij:
U bent mijn schild en vertrouwen.
Vanuit mijn diepste vreugde zingt…
mijn hart dank u Heer.
MBvD 2015.
21 oktober 2020