Het langzame gelijk van de Bethelkerk
Je gelijk halen kan, ook als je gelooft, op vele manieren. Een online petitie bijvoorbeeld, en dan de eerste zinnen in kapitalen weergeven om te laten zien dat het je echt menens is. Of een regenboogvlag in top hangen om te laten zien dat je het met zo’n petitie beslist niet eens bent.
In je eigen relaties gaat het er ook vaak redelijk hardhandig aan toe. Als je iets écht wil, als je echt érgens je zinnen op hebt gezet, dan hou je je poot stijf. Je marchandeert wat, je doet onredelijk of chagrijnig, en dan eens zien of de ander toegeeft. Vaak wel. Maar de sfeer is grondig verziekt. Trekt wel weer bij toch? En zo is samenleven voor veel mensen een kwestie van geven en nemen. Het gaat om principes, om standpunten: de ander is allang uit beeld verdwenen. Maar is dat nog een relatie? Of meer een worsteling?
Kinderpardon
Nu naar het nieuws. Vandaag vergadert de Tweede Kamer over de verruiming van het kinderpardon. Drie van de vier regeringspartijen (D66, CU en nu zelfs het CDA) willen dat (totdat er een besluit is genomen) de kinderuitzettingen worden stopgezet. Maar de VVD (“regels zijn regels”) gaat daar niet in mee, in ieder geval niet in die mate dat premier Rutte er speciaal voor terugkomt uit Curaçao. Geven en nemen, toch? En vooral je poot stijf houden, ook in de politiek.
Een kerk moet in bescheidenheid het juiste doen
Van de Tweede Kamer naar de Bethelkerk is hemelsbreed enkele kilometers. In die kerk wordt sinds 26 oktober een marathonkerkdienst georganiseerd, non stop, om zo te voorkomen dat het Armeense gezin Tamrazyan wordt uitgezet. “Een loos gebaar op de achtergrond” werd het genoemd, of “pure willekeur”. Maar juist in haar vasthoudendheid zet het kerkasiel de zaken in beweging, zelfs in de politiek. Uiterst langzaam, haast onopmerkbaar, maar toch. Zo moet een kerk zijn, denk ik dan: niet keihard schreeuwen wat goed of fout is, maar in alle bescheidenheid het juiste doen voor de mensen die op je pad komen. Ooit krijgen ze hun gelijk, de Bethelkerk, maar daar is het ze allang niet meer om te doen. Want écht gelijk zoekt nooit de confrontatie; echt gelijk handelt juist zó omdat ze simpelweg niet anders kan.
Ab Lokkerbol
Hallo,
22 januari 2019Volhouden..volhouden..
Er komt beweging.
Dit is de enige manier ….
In het parlement is een meerderheid
die voor jullie is.
Marijke
Lucas 4:14-21
14 Jezus keerde, gesterkt door de Geest, terug naar Galilea. Het nieuws over hem verspreidde zich in de hele streek. 15Hij gaf onderricht in de synagogen en werd door allen geprezen. 16 Hij kwam ook in Nazaret, waar hij was opgegroeid, en volgens zijn gewoonte ging hij op sabbat naar de synagoge. Toen hij opstond om voor te lezen, 17 werd hem de boekrol van de profeet Jesaja 61 overhandigd, en hij rolde hem af tot de plaats waar geschreven staat:
18‘De Geest van de Heer rust op mij,
want hij heeft mij gezalfd.
Om aan armen het goede nieuws te brengen
heeft hij mij gezonden,
om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken
en aan blinden het herstel van hun zicht,
om onderdrukten hun vrijheid te geven,
19 om een genadejaar van de Heer uit te roepen.’
20 Hij rolde de boekrol op, gaf hem terug aan de dienaar en ging weer zitten; de ogen van alle aanwezigen in de synagoge waren op hem gericht. 21Hij zei tegen hen: ‘Vandaag hebben jullie deze schrifttekst in vervulling horen gaan.’
Opstanding Johannes 20 1/10
Vroeg op de eerste dag van de week, toen het nog donker was, kwam Maria uit Magdala bij het graf. Ze zag dat de steen van de opening van het graf was weggehaald. 2Ze liep snel terug naar Simon Petrus en de andere leerling, van wie Jezus veel hield, en zei: ‘Ze hebben de Heer uit het graf weggehaald en we weten niet waar ze hem nu neergelegd hebben.’ 3Petrus en de andere leerling gingen op weg naar het graf. 4Ze liepen beiden snel, maar de andere leerling rende vooruit, sneller dan Petrus, en kwam als eerste bij het graf. 5Hij boog zich voorover en zag de linnen doeken liggen, maar hij ging niet naar binnen. 6Even later kwam Simon Petrus en hij ging het graf wel in. Ook hij zag de linnen doeken, 7en hij zag dat de doek die Jezus’ gezicht bedekt had niet bij de andere doeken lag, maar apart opgerold op een andere plek. 8Toen ging ook de andere leerling, die het eerst bij het graf gekomen was, het graf in. Hij zag het en geloofde. 9Want ze hadden uit de Schrift nog niet begrepen dat hij uit de dood moest opstaan. 10De leerlingen gingen terug naar huis.
Beste lezer.
Bij het zoeken naar een cursusboekje ‘’De Bijbel en jij’’ deel 2, waaruit we werken in de gespreksgroep, kwam ik dit boekje tegen ‘Thee Toppers’. Theezakjes vouwen. En wat zie ik. Een gevouwen STER SLEUTEL. Als ik deel twee niet had gezocht was het doe boekje niet onder mijn ogen gekomen. De sleutel naar het geheim. Wij gingen samen op pad en stonden stil bij die wonderlijke boom met zijn diepe groeven des tijds en zaden in overvloed. Vleugelnootboom. Engelen kondigen het aan. Lied 936. Wij stonden stil en de vogels zongen een lied. Een boom werd opgezet het was een bijzonder samenzijn gistermiddag.
Wat ik zo bijzonder vond een boekrol uitgerold en opgerold door Jezus zo ook zijn gelaatsdoek.
MBvD 22-1-2019 Psalm 17 vers 6 en 7
22 januari 2019Gied ten Berge
Het is zo simpel: “Want Ik ben hongerig geweest, en gij hebt Mij te eten gegeven; Ik ben dorstig geweest, en gij hebt Mij te drinken gegeven; Ik was een vreemdeling, en gij hebt Mij geherbergd.
24 januari 2019Ik was naakt, en gij hebt Mij gekleed; Ik ben krank geweest, en gij hebt Mij bezocht; Ik was in de gevangenis, en gij zijt tot Mij gekomen.” (Mt. 25:35-36).
Marijke
Beste Gied.
Het is inderdaad heel simpel. Maar men blijft twijfelen wanneer was dat dan wanneer gaf ik u eten, wanneer gaf ik u drinken, wanneer was u een vreemdeling, wanneer heb ik u geherbergd. Wanneer gaf ik u kleding wanneer was ik ziek en heb u verzorgd, zat u gevangen en bezocht?
Schreef dit schrijven aan degene die voorging een gastvoorganger die zondag. Zij had ook een stukje geschreven in het kerkblad. Bij ons is het avondmaal in de lopende vorm.
Het brood ging aan mij voorbij.
Ik was voor het eerst ouderling avondmaal.
Was een beetje moe, er waren verschillende gebeurtenissen en er ging van alles door mijn hoofd. Ik weet niet of jij van de dubbele moord hebt gehoord in hotel Rembrandt in Arnhem. Het was mijn nichtje haar buurman. Zij was erg geschrokken. Plus dat er best nog meer gebeurd is.
Zo dacht ik hierdoor aan Jezus en de doodsstrijd van beide vermoorde mensen. En ik had hierdoor niet echt best geslapen. Ik denk dat ik zo in gedachten liep. Eerst intensief met het meisje begeleiden dat ik even weg was vandaar dat ik niet helder reageerde op het delen van het brood.
Het was een aantal seconden dat ik liep te dagdromen. Maar toch het liet mij niet los. Ik dacht moet het even aan je kwijt. Hoe lang stond ik daar. Ik zou voor Sonja lopen maar bleef staan. Het voelde heel onwerkelijk.
Ik ging in gedachten de diepte van God verlatenheid in, het daarin probeerde uit te houden, dan volg je Jezus op zijn weg tot het einde en daaraan voorbij. Pas dan ga je open staan voor wat er op je afkomt.
Het brood ging aan mij voorbij, ik werd geroepen Marijke moet je geen wijn. Het voelde apart op deze manier, wijn als warmte kracht van Gods lichtende liefde te ontdekken middels jouw schrijven.
mvrgr Marijke
En dacht aan deze woorden
Ik ben de Wijnstok, jullie de ranken. Wie aan Mij verbonden blijft, zoals Ik aan hen, die draagt veel vrucht, want los van Mij kunnen jullie niets doen’ (Joh. 15:1 en5)
25 januari 2019Anoniem
BethelKAPEL
28 januari 2019Marijke
Bethel/Huis van God. Zij waren met velen in gebed bijeen. Het einde inzicht naar we hopen. Het niets zeggen moet doorbroken. Een gebed met het einde inzicht.
29 januari 2019