Hoe bouw je een goede relatie met je buren?
Je hoeft maar naar een programma als ‘de rijdende rechter’ te kijken, en je weet: een burenruzie heb je zo. Voor je het weet kan ergernis over een niet-gesnoeide heg of geluidsoverlast ontaarden in ijzige blikken of erger. Een ruzie heb je dus zomaar, maar hoe bouw je nu aan een goede relatie met je buren?
Het bekende spreekwoord luidt: ’Beter een goede buur dan een verre vriend’. Dat gaat misschien wat ver en wellicht denk je: hoeveel heb ik nu met mijn buren te maken? Toch laat onderzoek zien dat het contact met je buurtgenoten voor een belangrijk deel bijdraagt aan je (woon)geluk.
Dus investeren in je burenrelatie loont! Een paar tips waarmee je aan de slag kunt gaan:
1. Kom je ergens nieuw wonen? Maak meteen kennis met de buren. (Doe dat overigens het liefst nog voordat je de woning koopt of huurt, zodat je alvast een beetje een indruk krijgt en je dit aspect mee kunt wegen in je besluit).
2. Hou open contact. Je hoeft niet de dikste maatjes te worden, maar als je regelmatig even kletst (kan ook over de heg) en zo zorgt voor een ontspannen en open contact, dan is het ook makkelijker om eventuele ergernissen als een stinkende container, of kattenpoep in de tuin aan te kaarten, of te incasseren.
3. Sociale controle op een plezierige manier. Het geeft een veilig gevoel als je een beetje op elkaar let in de buurt. Zo woont er tegenover ons een oude alleenstaande vrouw die niet zoveel familie heeft, dus letten wij als buurtjes een beetje op haar. Doordat je het samen doet, is de verantwoordelijkheid niet te zwaar.
4. Vertrouw elkaar. Afgelopen zomer ging de ene na de andere buurtgenoot op vakantie. Het was mooi om te zien hoe we voor elkaars huisdieren en plantjes zorgde. Het lijkt misschien maar iets kleins, maar je laat ermee zien dat je elkaar vertrouwt en dat is belangrijk cement voor een goede (buren)relatie.
5. Soms kost het tijd. Eerlijk is eerlijk, soms loopt dat contact met buren niet zo lekker. Zo hadden wij destijds een valse start met onze buren. Toen wij kennismaakten met aan onze armen twee bungelende kleine (en soms luidruchtige) kinderen, gaven zij met een blik naar ons kroost aan bewust kinderloos te zijn. Bovendien had de buurman graag ons huis gekocht, maar wij waren hem voor geweest, dus daar zat ook wat ergernis. Toen onze kleuters een keer een kwajongensstreek uithaalden met de dieren van onze buren, was het hek van de dam. De forse buurman vol tatoeages stond schreeuwend op onze stoep te verkondigen dat hij onze kinderen wat aan zou doen. Oef… Het heeft best even geduurd voordat de kou uit de lucht was, maar inmiddels staan we alweer jaren op goede voet met elkaar. Moraal van het verhaal: Geef niet te snel op, tijd heelt veel wonden.
Burenrelaties zijn precair. Wees er dus maar liever zuinig op als je goed contact met elkaar hebt. Of hanteer de nuchtere spreuk van mijn buurvrouw: ‘Leven en laten leven.’ Elkaar een beetje de ruimte geven, en accepteren dat het geven en nemen is. Dat werkt ook.
Hoe zorg jij voor een goed contact met je buren?
