Hoe helpt een bijbelverhaal aan orde in de klas?
Het vertellen van bijbelverhalen aan kinderen is (vaak) een dankbare taak. Op de school waar ik werk wordt dit een aantal malen per week gedaan. Toch valt het soms niet mee om kinderen (vooral in de bovenbouw) ‘erbij’ te houden. Dat het overbrengen van verhalen ook op een andere manier kan laat een collega zien!
Chaos in de groep
Aan het begin van het schooljaar verzuchtte een collega van groep 8 dat het een rommelige start was. Chaos in de klas. Een andere collega vroeg: ‘Kan ik je ergens mee helpen?’ Voor de grap zei ze: ‘ Kun je niet iets komen vertellen over orde houden?’ Nu was deze collega een meester (bijbel) verhalenverteller. Dus de verwachting was dat er een verhaal zou komen en de kinderen even rustig zouden zijn. En zo gebeurde het dat na de pauze groep 8 naast hun juf, ook een meester voor de groep zag staan.
Genesis: het begin is chaos
‘Oké’, zei deze meester. We beginnen gewoon helemaal opnieuw. Wat is jullie idee?’ ‘Stoelen en tafels aan de kant!’ ‘Ramen en deuren open!’ ‘Lichten uit!’ Al gauw werden de tafels en de stoelen met een hoop kabaal verschoven. Daarna deed de verhalenverteller het licht uit. Na een hoop geschreeuw en gejoel werd het stil. De juf zat vastgenageld aan haar stoel. Wat had ze gedaan?! Rust in de klas met een verhaal?
Het verhaal start met ordenen
‘Wat is nu het eerste wat we moeten doen?’ vroeg de meester verhalenverteller. De kinderen hadden er niet veel tijd voor nodig om daarover na te denken. ‘Het licht aan, want anders zie je niet wat je doet!’ ‘Precies!’ zei hij. ‘De ramen en deuren dicht!’ ‘Heel goed’, zei de verhalenverteller. ‘Je moet nu eenmaal onderscheid maken tussen binnen en buiten. En welke kant kijk je op in de klas? ‘Naar de juf! Want daar luister je naar!’ En zo werd stukje bij beetje het klaslokaal weer ingericht. Tafels en stoelen op hun plek. Gericht op de juf en het digi-bord.
Wat is de zin van orde?
Onze verhalenverteller was een meester in het scheppen van ruimte voor de kinderen. Zo kon hij hen uitdagen om door hun eigen logica orde te scheppen. Hij liet ervaren en zien waarom er orde nodig is.
Anders gezegd: het heeft dus zin om orde te scheppen. Zoals het sluiten van de deuren en de ramen sluiten of op een kier te zetten, want anders zit je in de wind of heb je veel last van de geluiden van het plein. En door elkaar gaan zitten in het lokaal is niet handig, want dan mis je een hoop van wat er gebeurt en zie je de juf en het digi-bord niet. Daarna was de link met het scheppingsverhaal gauw gelegd. En de kinderen vergaten deze ‘les’ nooit meer!
Meer lezen?
In dit artikel van Reinier Sonneveld staat op een geweldige manier uitgelegd hoe je kunt omgaan met de soms best moeilijk te beantwoorden vragen die kinderen kunnen stellen rondom het scheppingsverhaal. https://www.lazarus.nl/artikel/2017/03/evolutie
