Hoe kun je goed voor jezelf zorgen?
In de vierde aflevering van Diep vraagt oud-topvoetbalster Anouk Hoogendijk zich af hoe ze zichzelf het geluk kan gunnen dat ze andere mensen toewenst. Ze wordt gelukkig van andere mensen gelukkig maken. Maar ze beseft dat dit soms net wat te ver gaat.
Jezelf wegcijferen
Je hoort het tegenwoordig overal: goed voor jezelf zorgen, selfcare, zelfliefde. Maar wat is het eigenlijk? En waarom is het zo populair? Blijkbaar is het belangrijk, is het nodig. Het klinkt oprecht als Anouk vertelt dat ze écht gelukkig wordt van andere mensen gelukkig maken. Maar ze ziet ook de keerzijde. Ze kan zichzelf hierbij wegcijferen, soms gaat het zelfs ten koste van haar eigen gezondheid, die heel kwetsbaar is. Zij vindt het bijvoorbeeld lastig om 2x een afspraak achter elkaar af te zeggen. “Dan vinden ze me misschien zwak”, “Wat zullen ze wel niet van me denken?”, “Ik wil niemand kwetsen”, “Ik voel me slecht als ik mensen kwets”. Oef, wat herkenbaar weer.
Wil de kerk dat ik vooral geef?
De eerste therapeut onderzoekt vooral: waar komt het gevoel van “Ben ik wel goed genoeg?” nou eigenlijk vandaan? Zo’n gevoel heeft altijd een oorsprong. En ik denk: in deze calvinistische samenleving zal iedereen zich er wel in herkennen. Hard werken, niet lullen maar poetsen, jezelf aan anderen geven. En dus krijg ik in eerste instantie kromme tenen van de dominee die ten tonele verschijnt. Hij vraagt haar waar ze gelukkig van wordt en benadrukt dat het een mooie eigenschap is om je geluk te vinden in het gelukkig maken van anderen. Vooroordeelbevestigend? Van de kerk moet je toch vooral dankbaar zijn en je leven geven voor anderen? Zo deed Jezus het ons toch voor? Ja en nee. Hij had ook regelmatig tijd nodig voor zichzelf, om weer op adem te komen.
De balans van geven en ontvangen
De waarheid lijkt voor Anouk in het midden te liggen. “Aan anderen geven is déél van mijn geluk. Maar voor een deel ook niet. Ik zou wat meer naar die stem kunnen luisteren, naar mijn innerlijke verlangen”. Wat een prachtig inzicht. Het gaat om de balans vinden in jezelf.
Mijn eigen ervaring is dat ik mezelf soms push om er helemaal voor mijn kinderen te zijn of voor een vriendin. Maar als ik overprikkeld ben of moe, dan geef ik vanuit een lege bron. Ik kan me minder concentreren of ben prikkelbaar en snel boos. Daar voel ik me daar weer schuldig over en haal ik mezelf onderuit.
Bevrijd van verwachtingen van anderen
In een artikel in de Happinez (nr 1, 2021) over zelfliefde zegt de schrijfster, dat voor jezelf zorgen verder gaat dan “een massage voor jezelf regelen, een yoga-setje voor jezelf bestellen of een kopje thee voor jezelf zetten”. Stiekem denk ik bij mezelf dat mij dit soms wel helpt; even bewust voor mezelf kiezen. En dan bevestigt ze dat ook. Het gaat om een stuk eigenwaarde, bepaalde keuzes maken, soms grenzen durven stellen. “Een gezond onderscheidingsvermogen ontwikkelen ten opzichte van jezelf, je kunnen en de wereld om je heen, zodat je bevrijd raakt van de verwachtingen van anderen en weet wie je bent en waar je staat”.
Volheid van leven en liefde
Ik denk dat er een diepe waarheid schuilt in, als je van jezelf houdt, je ook van anderen kunt houden. Daarmee doe je er anderen een plezier mee als je je eigen grenzen bewaakt. Vanuit die basis is het helemaal niet gek om gelukkig te worden van het geluk van anderen. Tenminste, als je jezelf datzelfde geluk ook gunt.
Heb jij manieren gevonden om goed voor jezelf én voor anderen te zorgen?
Hoe vindt jij je balans?
