Ik moet van mijn geloof afvallen
Het is genoeg geweest. Ik wil ervan af. Elke keer word ik er weer mee geconfronteerd en het wordt maar niet minder. Ik heb het over mijn gewicht. Voor het geval je iets anders dacht bij deze dubbelzinnige kop. Mijn gewicht is nog net geen drie cijfers voor de komma. Nu vind ik cijfers niet zo belangrijk, maar ze bevestigen hoe ik me vaak voel: traag en te zwaar. Tot zover een verhaal van zoveel anderen, misschien ook van jou. Zullen we het maar weer eens proberen?
Noodzaak om af te vallen vanuit mijn geloof
Toch is het meer dan een nieuwe poging voor me. Ergens voel ik een noodzaak vanuit mijn geloof. Ik heb het gevoel dat ik mijn lichaam niet onderhoud zoals God zou willen. En niet per se omdat ik strenger of gedisciplineerder moet zijn; volgens mij gaan zoveel diëten daarop stuk. Wel omdat ik volgens mij vervreemd ben geraakt van wat eigenlijk goed is voor mijn lichaam. Ik drink niet en ik rook niet, maar ik ben volgens mij wel verslaafd: aan suiker. En zo zijn er meer dingen waar ik aan gewend ben geraakt in een manier van consumeren en koken, die me vasthouden in een ongezond patroon. Een verslaving, ja, ik vrees dat ik dat woord ervoor moet gebruiken. En als je ergens niet zonder kan, dan ben je afhankelijk. En dat wil ik alleen maar van God zijn.
Hoe? Meer vragen dan antwoorden
Hoe ik het ga doen? Geen idee. Deze beginblog heb ik al heel lang voor me uitgeschoven; het klonk zo stoer op de redactie. En alle betweters weerhouden me ook van. Want we weten het zo goed voor een ander. Toch wil ik het in alle openheid eens gaan uitzoeken. Wat is nu eigenlijk gezond? En waar slaan we in door, in ongezond leven én gezond leven? Kan het simpeler? En hoe verander je de wereld waarin je leeft? Want ergens voel ik dat er wel een radicale verandering nodig is. Zoals ik consumeer is niet alleen niet gezond voor mij, maar ook niet voor de wereld. Een hoop vragen dus, waar ik nog geen antwoord op heb.
Geen moeten, wel steun nodig
En ik zeg erbij: het is míjn zoektocht. Ik zeg niets over wat jij móet doen. Ik vind wel dat ík het moet doen. Maar dat is ook meteen het enige moeten. Ik geloof in een God die met ‘moeten’ vriendelijk dwingt, omdat er een noodzaak in zit. Niet omdat er iemand over mijn schouder meekijkt en me steeds terecht wijst. Ik hoop op wat vriendelijke hulp van boven, en milde reacties onder de bijdragen die ik hierover ga geven.
Wat is jouw ervaring met afvallen/gezonder leven/en weer opnieuw proberen?
Anita
Prachtig en herkenbaar. Mijn lichaam als tempel, was altijd een worsteling voor mij. Sinds vorig jaar de “strijd” aangegaan. Minder suikers, meer bewegen. En daarbij hulp gevraagd. Van gezin, vrienden, diëtiste, trainer en bovenal van God (echt de beste personal coach ever).Doel: goed voor mezelf zorgen, omdat Hij mij gemaakt heeft. En eerlijk: het valt niet mee. Maar ik val wel af!
21 september 2019Ellen de Boer
Ik heb er ook moeite mee gehad. Maar kreeg mijn bloedsuikerspiegel niet onder controle. Ik moest er weer een tablet bij. Toen was ik het beu. Met behulp van een diëtiste aan een koolhydraatarmdieet begonnen en vanaf april tot nu 21 kg kwijt. Maar ik moest mijn mentaliteit wel veranderen. Ik ben over 14 dgn hopelijk helemaal van de metformine af.
21 september 2019