“Ik vind bidden moeilijk”
Bidden, wat is dat en hoe doe je dat? Persoonlijk vind ik het moeilijk om te bidden, maar vooral om het vol te houden. Op zoek naar de ideale omstandigheid en het juiste moment om te bidden, ben ik toch geneigd om vast te houden aan hoe het altijd gaat. Vasthouden aan rituelen die je als kind hebt aangeleerd. Je kent ze misschien wel: die momenten van voor en na het eten en bij het slapengaan. Maar is dat dan echt bidden voor mij?
’s Avonds voor het slapen gaan, al van kleins af aan, leerden mijn ouders mij het gebed ‘Ik ga slapen, ik ben moe, ik sluit mijn beide ogen toe’. En zo ontzettend vaak word ik ’s ochtends wakker en zijn mijn ogen inderdaad toe gegaan. ’s Avonds ben ik met goede intenties een gebed begonnen, maar meestal haal ik het einde niet. Is het de houding: liggend in bed? Is het tijdstip niet oké zo aan het einde van de dag? Ik weet het niet, ik weet wel dat een gebed dat zo eindigt niet echt het verschil maakt voor mij. Ik word er niet door geraakt of door aan het denken gezet. Een onafgemaakt gebed, is dat echt bidden?
Bidden, wat is het eigenlijk?
Bidden voor het eten is meer een moment van stil zijn voordat we gaan eten. Het is een respectvol moment van dankbaarheid dat er eten is. Maar om nou te zeggen dat ik een goed gesprek met God heb, zo vlak voor het eten… nee. En dan vraag ik me af: Een kort gedachteloos gebed, met meestal dezelfde woorden, is dat echt bidden?
Bidden zonder woorden
Dé plek om te bidden is natuurlijk een kerk of een gebedshuis. Ik vind het heerlijk om ergens een kerk binnen te lopen en daar even te gaan zitten. Zitten, stil zijn, kijken en genieten van het zonlicht door de gebrandschilderde ramen. Een moment zonder woorden. Je zou zeggen: het zou een gebed kunnen zijn. Maar bestaat dat, een gebed zonder woorden?
Moeilijk vol te houden
Bidden, zo is mij met de paplepel ingegoten, doe je zittend, met je handen gevouwen en je ogen dicht. Op een vaste plek, liefst op een vast tijdstip. Zowel het moment, de houding, de plaats en vooral innerlijke rust zijn van belang voor een goed gebed. Al jaren voel ik daar niet zoveel meer bij, maar ik vind het zo lastig om dit deel van mijn geloofsopvoeding achter me te laten. Steeds vaker kom ik er tot mijn grote schrik achter dat ik al dagen geen gebed (bewust) heb uitgesproken. In ieder geval niet op de manier zoals me geleerd is. Daar voel ik me niet zo comfortabel bij.
Bidden zoals je het zelf durft
En toen op weg naar mijn werk gebeurde het. Ik luisterde naar de radio en hoorde het lied van Rob de Nijs: “Niet voor het laatst”. De zieke Rob de Nijs zingt een gebed op de radio! Hij bidt: ‘God, is het zoveel wat ik vraag? Geef me gisteren in ruil voor vandaag, zodat ik jou weer voor het eerst mag zien.” Ik zat in de auto, met mijn handen aan het stuur en mijn ogen open. Maar ik voelde het gebed.
Oneindig veel manieren
Dus bidden, hoe doe je dat en hoe houd je het vol? Een gesprek met God kan op oneindig veel manieren. Met je ogen dicht of open, liggend of staand. Op de fiets of in de auto. Met je handen gevouwen of juist in de lucht. Stil, lachend, verdrietig, zingend, boos of verlaten. Je mag bidden zoals je zelf wilt of durft. Ik ga op zoek naar hoe ik durf te bidden.
Vind jij bidden ook moeilijk?
Marij-ke
Beste LEV
Ik vond het boekje van Fum van den Ham Vogel van de laatste troost een aantal jaren geleden in een tweedehands winkel het Goede Doel. Gebeden voor iedereen.
Zo ook een boekje voor de eerlijke vinder van karst dijkstra en pieter m. de wit met verhalen en gedichten. Zoals het kleine gedichtje in dit boekje in 1974 geschreven.
Nu is er zelfs geen weekend de 24uurs maatschappij dendert voort.
weekend
maandagmorgen ligt
op vrijdagavond aan
de overzijde van de eeuwigheid
maar
op maandagmorgen
is vrijdag nergens
Gebed:
2 juni 2021Doe ons de opdracht verstaan die wij hebben:
te zijn wie wij zijn; te worden
hoe wij bedoeld zijn door U.
Leer ons te zien hoe wij zijn:
dat in ieder van ons
zich iets openbaart van uw schoonheid,
uw lied van de schepping;
iets van uw eenvoud en kracht.
Onder uw mantel van liefde
kunnen wij zijn
als de vogels van de hemel,
als de bloemen van het veld.
O God, binnen uw eeuwige schepping,
die zó is gehavend, berooid en verscheurd,
leer ons, te zijn wie wij zijn:
uw kinderen,
levende voor uw aangezicht.
Amen
(F van den Ham)
LEV
Een mooi gebed dat op elk moment gebeden kan worden, dank voor het delen!
2 juni 2021groet Annette van LEV