Laten we elkaar wat gunnen in de coronacrisis
Wat is het mooi om te zien hoe flexibel mensen zijn. Nu de coronacrisis het uiterste van ons allemaal vraagt, ontstaat er allemaal initiatieven om mensen te helpen. Allemaal initiatieven die hoop geven in een ook best angstige tijd.
De regering komt met steunmaatregelen, zonder dat daar ellenlange politieke en maatschappelijke debatten aan vooraf gaan. Horeca-ondernemers zijn druk in de weer om afhaal- en bezorgservices op te tuigen. En klanten zijn bereid om af te nemen. Ook zie ik dat mensen bereid zijn om in te springen bij iemand met #coronahulp en #nietalleen.
Gunnen
Dat vraagt ook wel iets van ons van elkaar. Namelijk dat we elkaar wat gunnen. Dat je als werkgever of opdrachtgever erop vertrouwt dat de ander zijn of haar werk wel doet. Ook al is dat op andere tijden, misschien wat later, en misschien op een andere manier. Dat we elkaar vertrouwen dat we te goeder trouw zijn en allemaal ons beste beentje voorzetten. En dat dat soms ook wel eens niet lukt. Dat het echt met kinderen thuis onmogelijk is om je te concentreren en iets af te krijgen. Dat je iets vergeet. Of dat het zelfs helemaal mis gaat. We moeten elkaar ook fouten gunnen.
Vertrouwen
Ik vind het nogal wat, wat er gebeurt. Steunmaatregelen die uitgaan van vertrouwen in plaats van wantrouwen. Werkgevers die hun werknemers vertrouwen dat ze zo goed mogelijk toch hun werk proberen te doen. Mensen die anderen vertrouwen die ze niet kennen, maar die hen wel komen helpen. Vertrouwen is een groot goed. Het is mooi dat dat in deze tijd in ons naar boven komt.
Op de proef gesteld
Vertrouwen is ook kwetsbaar. We moeten niet bang zijn dat het vertrouwen ook beschaamd zal worden. Dat zal gebeuren. Het zal een vertrouwen zijn dat steeds op de proef gesteld wordt. En daarom is het ook zo waardevol. Het is niet iets dat er zomaar is, maar dat altijd weer opnieuw gewonnen moet worden als iets kostbaars.
Het kost wat
Voor mij is Jezus daarin een voorbeeld. Hij gunt ons zijn vertrouwen, ook al beschamen we dat keer op keer. Hij geeft zijn genade, zijn ‘goedkeuring’, gratis, zonder dat wíj er iets voor hebben hoeven doen. Dat heeft Jezus wel wat gekost, horen we in deze tijd voor Pasen. En toch gunt Hij ons zijn vertrouwen. Daarom mogen wij ook best er even overheen stappen als ons vertrouwen beschaamd wordt en we misschien iemand teveel hebben gegund.
Deze tijd gaat ons allemaal wat kosten. Alleen als we elkaar wat gunnen, komen we er allemaal doorheen.
