• Kinderen
• Relaties & Opvoeden

Letter van de wet of geest van de wet?

door Marleen Samplonius-Ottens

5 oktober 2019 10

De afgelopen tijd liepen we er weer een paar keer tegenaan, ik noem het maar ambtenarij. Sinds onze verhuizing, eind augustus, moet er met name voor de zorg van onze zoon nogal wat worden geregeld. Voor de goede orde, we zijn niet geëmigreerd of zo, maar gewoon van de ene gemeente naar een andere. Wel in een andere provincie, dat dan weer wel.

Zorg die goed geregeld was en vastgelegd in allerlei rapporten, verslagen en indicaties, moeten ineens allemaal tegen het licht worden gehouden. Alsof ze niet door een collega, maar dan in een andere gemeente, zijn gemaakt. Maar het meest schrijnend was deze week de afwijzing van taxivervoer voor onze zoon naar zijn nieuwe stageadres.

Star

Vanwege zijn vorm van autisme en een motorische coördinatiestoornis is hij voor vervoer naar school aangewezen op een taxi. Prima geregeld. Behalve nu hij stage gaat lopen. Het adres van zijn stageplaats ligt namelijk net over de provinciegrens en voor taxivervoer daar naartoe is toestemming nodig van de gemeente. En laten die dat nu niet willen geven.  Einde stage.

Hemel en aarde hebben wij en de stagebegeleider op zijn school bewogen om uit te leggen waarom juist deze plek is gekozen en waarom het zo geschikt is voor onze zoon. Maar nee, regel is regel. Dat de afstand naar de stageplek zelfs een stuk korter is dan naar zijn school en dat andere jongeren van zijn zorgboerderij voor school wél die grens over mogen, telt allemaal niet.

Onbegrip

Veel frustratie en verdriet is het gevolg. Met name voor onze zoon. Het schoolleven kost hem al veel moeite en deze eerste kennismaking met stage lopen, waar hij zich zo op verheugde, is niet bepaald positief.

Waarom? Vraag ik me dan af. Waarom zo star vasthouden aan een regel. Wordt er teveel misbruik van gemaakt, dat taxivervoer te veel voor andere dingen wordt ingezet? Waarom is dit zo’n probleem?

Tot op vandaag heb ik nog geen antwoord op die vragen. Ik begrijp dat het goed is dat er wetten en regels zijn, maar soms kan het goed zijn om niet naar de regel zelf te kijken, maar naar de gedachte erachter. Zeg ik nee tegen iets omdat het een regel is of zeg ik nee omdat het in strijd is met de gedachte waarom deze regel is opgesteld. En als het niet in strijd is met die gedachte, kan ik dan ook ja zeggen?

Geest van de wet

Er komen allerlei verhalen van Jezus in me naar boven. Volgens mij is het precies zijn evangelie. De Farizeeën en Schriftgeleerden probeerden Hem altijd op de letter van de wet te pakken, maar Jezus wees naar de gedachte achter een regel of de mens achter de wet. Wetten en regels zijn goed, maar je moet er wel in liefde mee omgaan. Soms even verder kijken dan een regel lang is…