Iets niet meer in de hand hebben of het uit de hand laten lopen. We hebben vast allemaal momenten gekend waarop we het gevoel hadden dat alles uit de hand liep. Dat alles mis leek te gaan. En dat het dan escaleert en je de gevolgen niet meer kunt overzien. Een kleine of grote ramp. Je kunt ervan in paniek raken, omdat je de controle kwijt geraakt bent. Misschien een familieruzie die helemaal uit de hand loopt. Of een arbeidsconflict op je werk. Of misschien heb je wel iets anders heftigs meegemaakt.

Veel mensen wenden zich in nood tot God, tot iets hogers. Ook als ze normaliter niet gelovig zijn. Een schietgebedje. Want baat het niet, dan schaadt het niet. God aanroepen, als hogere macht, omdat je het zelf niet meer weet. Het is heel menselijk denk ik. Ik geloof dat het ook écht kan helpen. Omdat ik geloof dat God hélpt, dat gelóven helpt. Het geeft rust om te weten dat je je zorgen en problemen bij iemand neer kunt leggen die erboven staat. Maar ik geloof ook dat God zich daadwerkelijk druk maakt over wat wij meemaken. Ik geloof in een God die er is. Op ieder moment en in elke situatie. En dat hij niet alleen een toeschouwer is. Maar ook iets doet, in ons, door ons en voor ons. Met God loopt het niet uit de hand.

“Heer, U geeft me alles wat ik nodig heb. Mijn leven is in Uw handen”, staat er in Psalm 16:5. De berijming van Psalmen Voor Nu zegt zelfs: “U houdt mijn hele leven in Uw handen, en ik kom goed terecht, want dat hebt U gezegd”.  In Jesaja 41:10 staat “Ik zal je sterken, ik zal je helpen, je steunen met Mijn onoverwinnelijke rechterhand”. Niets loopt uit Zijn hand. Wat een heerlijke geruststelling is dat.