Mijn lijf is van mij
‘Niet doen!’ Twee koude handen op mijn blote rug. ‘Ik zeg: niet doen!’ Mijn lief lacht en warmt stiekem toch zijn handen: ‘Ik mag toch wel even…?’ ‘Nee, het is mijn lijf en ik zeg nee.’ Het zijn plagerijtjes, maar een kern van waarheid zit er wel in. Mijn lijf is van mij. Dus ik bepaal.
Ik sprak ooit met tieners over seksualiteit en grenzen. Wat als jij eigenlijk verder wil dan je vriend(in)? Een tiener vond dat je elkaar dan halverwege moest ontmoeten, allebei een beetje meegeven. Water bij de wijn doen is niet altijd de beste oplossing. In het geval van grenzen is het een ronduit slechte. Jouw grenzen moet je bewaken, ieder bepaalt over zijn eigen lichaam.
Respect voor beide meningen
Zijn er algemene grenzen? Voor als je net samen bent, al langer of getrouwd bent of samenwoont? Er is geen kant-en-klaar antwoord, denk ik. Iedereen maakt hierin eigen keuzes. Goede grenzen hebben respect voor beide meningen, passen bij je situatie, je levensfase, je geschiedenis en je visie op seksualiteit.
God is erbij
En waar staat God in dit plaatje? Ik kreeg laatst een mooi advies: ‘Bedenk je bij alles wat je doet of het besef dat God nú bij je is (wat Hij heeft belooft), je een ongemakkelijk gevoel geeft over wat je doet.’ Het is geen waterdichte regel, maar wel een goede leidraad. Als je over de grens gaat, van jezelf of de ander, is het idee dat God dat ook ziet niet rustgevend.
Optimaal genieten
God is een God van liefde, eerlijkheid en respect. En dat wil ik weerspiegelen. In mijn seksualiteit is dat ook de kern: blijft het liefdevol, eerlijk en respectvol. Voor mij en mijn lijf, maar ook voor een eventuele partner? Eerlijkheid vraagt ook openheid: ga in gesprek met je partner over grenzen, over wat je prettig vindt en wat niet. En evalueer regelmatig: hebben we het nog fijn samen? Voelen we ons beiden geliefd en gerespecteerd? Als je vanuit deze waarden de liefde kan vieren met je seksualiteit, kun je optimaal genieten van wat God voor moois gegeven heeft.
Hans Zellenrath
Je lichaam is niet van jezelf maar een tempel van de Heilige Geest, zodat je daarmee maar niet doet wat je wilt maar wat God wil.Alles altijd alleen uit liefde want God is liefde!
6 mei 2019Geesje Jaakke-den Toonder
Inderdaad, vanuit liefde, eerlijkheid en respect, kernwaarden van God, horen we ook ons lichaam en dat van een ander te benaderen. En zeker omdat je lichaam door God als tempel gezien wordt, moet je er voorzichtig mee omgaan.
6 mei 2019Sipke Huizinga
Wel een beetje uitkijken met de kreet: “…… is van mij”. Mijn vrije tijd is van mij, mijn hobbykamer is van mij, mijn geloof is van mij, etc. Klinkt erg “bezitterig”.
6 mei 2019Als je niets meer wilt delen wordt het ook een nare bedoening.
Mijn moeder zei altijd: “Als je je ogen dicht doet en wat je dan ziet, dat is van jou”.
Geesje
Hi Sipke, ik ben absoluut voor delen! Maar je lijf is wel wat anders. Je lijf is geen bezit, je bent je lijf. Je lijf hoef je niet te delen als je dat niet wilt, je mag je grenzen aangeven en daar horen anderen respect voor te hebben. Spullen? Ja, die zouden we zoveel mogelijk moeten delen!
7 mei 2019Sipke Huizinga
Geesje, je bent je lichaam, helemaal eens. Maar de woorden van Jezus zijn: Neem, eet, dit is mijn lichaam. Hij deelde dit tot het uiterste. Dat gaat natuurlijk niet over seks (gelukkig), maar delen kan dus ook.
7 mei 2019Uiteraard moet je respect hebben voor andermans lichaam (en ook voor andermans spullen overigens).
Gelukkig hebben mijn vrouw en ik (vrijwel) nooit discussies over dergelijke onderwerpen. De liefde is er en het respect ook.