Moeders: relax, het is bijna lente!
Alles komt goed. Dat moet ik vaker tegen mezelf zeggen. Toen ik midden in mijn postnatale depressie zat, was dat het enige wat hielp: als iemand liefdevol tegen me zei: “Ik weet dat het pittig is” én “Alles komt goed”. Zoals psalm 27 zo mooi verwoord: “Ik ben er zeker van de goedheid van de Heer te zien in het land van de levenden”, de lievelingspsalm van mijn moeder.
Gisteren had ik migraine. Het sluipt er langzaam in. Een druk weekend met de kinderen en tussendoor zorgen die doorsudderen. Zelfs als ik het aan voel komen, sluit ik me niet preventief af. Tot het erin beukt en ik alleen nog maar heel stil kan zitten. Mijn lichaam dwingt me tot stilstand. Dan pas kan ik alles om me heen loslaten. De jongens achter een scherm geplant, so be it. Een vriendin van mij heeft elke week migraine. Kun je het je voorstellen, hoe zij loslaten noodgedwongen heeft moeten trainen? Je hebt als moeder zoveel verwachtingen, principes, waarden en normen. Zucht.
Erbij zijn met hart en energie
Voor mij geldt: als ik geen duidelijke plannen maak met mijn kinderen, loopt de dag vaak in de soep. Een van mijn jongens vindt zelf plannen maken namelijk iets ingewikkelds, hij heeft er sturing bij nodig. Anders vraagt hij de hele dag: Wat kan ik nu gaan doen? Dat maakt het eerlijk gezegd ook een uitdaging. Maar soms, als we de dag opgewekt en gezamenlijk beginnen, gaat alles ineens als vanzelf. Dan laat ik alles los en stróómt het. Ken je dat? Er is meer ontspanning omdat ik geen verwachtingen heb. Maar het is niet vanuit onverschilligheid. Ik ben er dan helemaal bij met mijn hart en mijn energie (mobiel weg!).
Alles komt goed
Soms lukt dat gewoon niet. Om wat voor reden dan ook. Dan maar niet. Dat moet ik tegen mezelf zeggen: dan maar niet, alles komt echt wel goed. Niet via die weg die jij bedacht had? Dan wel via een ander, onverwachte pad. Het helpt me om me dan verbonden te voelen met andere moeders. Iedereen heeft wel eens een off day. Volg de Club van Relaxte Moeders, ook op Facebook en Instagram, voor inspiratie.
Me-time
Wat ik heb moeten leren is dat tijd voor mezelf nemen, al is het maar een uur per dag, goed voor iedereen is. Helemaal als alle zes de kinderen thuis zijn. En dan echte me time. Niet gestoord kunnen worden. Tijd waarin ik mezelf voed. Niet met de telefoon, maar een mooi boek, yoga, wandelen of gewoon uit het raam staren. Dan kom ik opgeladen weer bij de kinderen terug. Het is nog best een worsteling om mezelf dat keer op keer echt te gunnen! Mon âme se repose en paix sur Dieu seul, een van mijn favoriete liederen uit Taizé. Alleen bij God verstilt mijn ziel in rust en vrede.
En de lente helpt. “Hup, ga maar lekker naar buiten.” “Kan me niet schelen, verzin maar iets!”
