Netflix serie ‘Unorthodox’: wat als God teveel van jou verwacht
Een streng-Joods levende jonge vrouw ontvlucht in de nieuwe Netflix serie ‘Unorthodox’ haar leven in de wijk Brooklyn, New York. In een paar straten daar kom je in een totaal andere wereld waarin chassidische Joden het leven volgens hun strikte wetten vormgeven. Zoals God dat volgens hen wil. Als Esther, ‘Esty’, wordt uitgehuwelijkt, ervaart ze wat er allemaal van haar verwacht wordt en dat is haar teveel. Ze vlucht naar Berlijn, waar ze de reden onthult waarom ze de orthodoxe gemeenschap is ontvlucht: ‘God verwachtte teveel van mij’.
Regels en een hoge lat
Die zin bleef bij mij hangen. Ik probeer hem te begrijpen. Het zal te maken hebben met hoe je God kunt ervaren als iemand die voor jou bepaalt hoe je hoort te leven. Via regels die van generatie op generatie worden doorgegeven. Regels, die je dan ook niet zomaar kunt veranderen. En regels, die de lat heel hoog leggen.
Vrienden, geen slaven
Ik heb God zelf nooit zo ervaren. Ja, ik geloof wel dat God op een bepaalde manier een pad voor me uitstippelt, een ‘plan’ met mijn leven heeft, al vind ik dat ook weer heel voorgeprogrammeerd klinken. Maar het is in ieder geval voor mij geen dwingende weg, of een plan dat mij onderwerpt. Jezus zei: ‘Ik noem jullie vrienden en geen slaven’ (Johannes 15). Voor een vriend doe je iets dat bij hem past. En volgens mij gaat God ook zo met mij om. Hij wil dat ik een leven leid dat bij mij past.
Hoe hoort het eigenlijk?
Toch zijn er heel veel geschreven en ongeschreven regels waar je in je omgeving aan moet voldoen. Daar wordt God ook nogal eens bijgehaald, al is het maar in de gewoonte om in de kerk te trouwen en je kinderen te laten dopen, of met Kerst naar de kerk te gaan. En wat als je dat nou eens niet wil? Of wat als je het anders wil?
Buikspreken voor God
Herken je de ervaring, dat God je voorschrijft hoe je je moet gedragen in je leven en wat je moet doen? Ik denk zelf dat we heel vaak in onze verwachtingen buikspreken voor God. Dat wij God koppelen aan hoe wij vinden dat ‘het hoort’.
Dialoog
Is alles dan zomaar goed? Kun je dan alles zomaar zelf beslissen hoe je leeft en lak hebben aan geschreven en ongeschreven regels? Dat vind ik ook weer erg egoïstisch klinken. Ik denk wel dat de manier waarop je gaat leven ontstaat in een dialoog. Zoals je je als puber al af kunt zetten tegen je ouders, zo kun je later ook ontdekken wat er waardevol is aan de manier waarop je ouders leven. Je bent niet alleen op de wereld, maar het draait ook niet alleen om de wereld. Jij moet niet mee in de malle molen van het leven. Je moet je eigen plek vinden, in relatie met de wereld, je omgeving, en met God. God staat open voor dialoog. Je zult verrast zijn over Zijn flexibiliteit.
Foto: Netflix
Jamnet
Ik herken mij er niet zo in maat de serie is wel geweldig
5 juni 2020Marij-ke
Geef vrede door van hand tot hand. 1014 NLB
Geef vrede door van hand tot hand,
je moet die schat bewaren.
Bescherm haar als een tere vlam,
behoed haar voor gevaren.
Geef vrede door van hand tot hand,
met liefde, onze redding.
Wees vriendelijk in woord en daad,
bewogen om Gods schepping.
Geef vrede door van hand tot hand,
als brood om uit te delen.
Kijk ieder mens met warmte aan,
zo kunnen breuken helen.
De sterke zachte hand zij dank,
die meer dan troost kan geven.
Als woorden stokken spreekt de hand,
in vriendschap, steun en zegen.
Geef Christus door van hand tot hand,
5 juni 2020zijn liefde schenkt ons leven.
Geef vrede door, geef haar een kans,
een schat om uit te delen.
Annet
Ik ervaar beslist niet dat God dingen van mij verwacht.
7 juni 2020Ik leg mijzelf wel dingen op, omdat ik zelf vind dat ze bij mijn geloof horen.
En als je dat al jarenlang doet, dan verwachten anderen dat ook van jou.
En dat is soms moeilijk om los te laten.