• Tijd & Talent
• Vrije tijd

“Maak je niet ongerust!”

door Gastblogger

14 oktober 2013 7

Hopen op een wonder. Kun je daarbij iets aan de Bijbel hebben? Misschien ben je gewend om de Bijbel te lezen als een boek waarin staat hoe God of Jezus met een simpele ingreep de problemen oploste. Een boek van wonderen. De mensen stonden erbij en keken ernaar. En misschien is dat de reden dat je de Bijbel niet meer leest. Je vindt het niet geloofwaardig. Want je weet dat het in het leven vaak niet zo makkelijk gaat.

Verhaal van twee mensen…

Zelf lees ik de Bijbel als een boek vol verhalen van mensen in tijden van crisis, voor wie de oplossing niet zomaar uit de hemel kwam vallen. Een zo’n verhaal staat in het boek 1 Koningen, hoofdstuk 17. Het speelt zich af in een tijd van droogte, wat in die dagen gelijk stond aan economische crisis, honger en dorst. Een man met de naam Elia wordt ook door die crisis getroffen. Hij kan (om politieke redenen) nergens aankloppen voor hulp. Dan besluit hij de grens over te steken. Hij gelooft dat God hem aanspoort om daar zijn toevlucht te zoeken bij een weduwe. Dat is wel bijzonder, want zij wordt als weduwe extra zwaar getroffen door de crisis en is de wanhoop nabij. Als hij haar ziet, vraag hij om water…

Terwijl ze wegliep om water te halen, riep hij haar na of ze ook een stuk brood voor hem wilde meenemen. ‘Zo waar de HEER, uw God, leeft,’ antwoordde zij, ‘ik heb niets meer in voorraad, alleen een handjevol meel in de pot en een restje olijfolie in de kruik. Kijk, ik heb net een paar takken geraapt om iets te eten te maken voor mij en mijn zoon. Als dat op is, zullen we van honger sterven.’ Maar Elia zei: ‘Maak u niet ongerust. Doe wat u van plan was, maar bak van wat u in huis hebt eerst iets voor mij en kom me dat brengen. Daarna kunt u voor uzelf en uw zoon iets klaarmaken, want dit zegt de HEER, de God van Israël: Tot op de dag dat ik weer regen op de aarde zal laten vallen, zal er meel in de pot zijn en zal de oliekruik niet leeg raken.’ De vrouw ging naar huis en deed wat Elia had gezegd. En ze hadden elke dag te eten, zij, Elia en haar familie. (1 Kon. 17:11-15)

Niet bang zijn

Zoals de weduwe kun je bang en onzeker worden door de crisis. In je bezorgdheid kun je het vertrouwen in jezelf en in de toekomst verliezen. Je zondert je af. Maar hoe komt het dat de weduwe haar angst verliest? Wat geeft haar weer hoop en zelfvertrouwen?
Het begint bij het geloof van Elia. Hij gelooft dat zelfs deze weduwe hem in leven kan houden. Dat God haar daartoe de kracht geeft. Hij zegt: ‘ik heb jouw hulp nodig, je kunt het, vertrouw maar op God.’ En zo staat ze ineens niet meer moedeloos aan de kant, maar midden in het leven.
Zo praktisch is dit ‘wonder’. Je kunt een beroep doen op iemand die aan de kant staat. Of je zelf weer in de kring laten trekken. Er samen het beste van maken. ‘En ze hadden elke dag te eten.’

Wie is Hette?

Geboren in 1971 in Stadskanaal. Op de Landbouw Universiteit niet gevonden wat ik zocht, na twee jaar overgestapt naar theologie. Na de studie in dienst gekomen bij Kerk in Actie, waar ik relaties onderhield met kerken en organisaties in Zuid-Amerika. Daarna enkele jaren als docent gewerkt aan een theologische opleiding in Mozambique. Terug in Nederland, met inmiddels vier kinderen, aan de slag als missionair werker in Den Haag, vooral onder migranten. Door lymfklierkanker danig onderuit gegaan en nu aan het herstellen. Hou erg van Bijbelverhalen en wil deze vreugde graag delen op MijnKerk.nl