Nieuwjaarsdag: mijn grote anticlimax
Vuurwerk heb ik niet gekocht, de oliebol niet aangeraakt. Ik heb maar een ritueel met Oud en Nieuw en dat is kijken op Teletekst hoe de klok na middernacht gewoon doortelt. 1, 2, 3, 4 en zo verder het nieuwe jaar in. Alsof er niks bijzonders is gebeurd. Een anticlimax: want het vuurwerk buiten en de champagne komen niet overeen met die tijd die maar in hetzelfde tempo doorgaat.
Vandaag is het nieuwjaarsdag: schansspringen op televisie, daarvoor dat eeuwige Nieuwjaarsconcert waarvan ik vermoed dat het gewoon een herhaling is van de jaren ervoor. Lichte teleurstelling als Gaston met z’n Postcodekanjer niet bij je in de straat staat. En mezelf irriteren aan kinderen die gisteravond niet naar buiten durfden maar zo halverwege de dag de overgebleven rotjes de lucht inknallen en daarmee mijn katten de stuipen op het lijf jagen. Zo’n dag dus.
Klink ik somber? Misschien. Vroeger had ik nog weleens eens grote verwachtingen of goede voornemens voor een nieuw jaar, maar de laatste jaren niet meer. Ik vind januari en februari vreselijke maanden: koud, donker, saai. In maart zal het beter worden, met het stijgen van de temperatuur. Nu kick ik af van de feestdagen en kom ik weer in het ‘normale’ ritme. Dat is niet bij voorbaat slecht. Maar wennen moet ik altijd wel aan het feit dat de jaren meer en meer hetzelfde lijken.
Met wat voor gevoel ga jij het nieuwe jaar in?
Cato
Proberen positief te denken. Het negatieve om te buigen naar het positieve
1 januari 2019Marijke
Ik ging met een goed gevoel het jaar 2019 in.En dat is nog steeds zo. Mocht weer wat voor een ander betekenen zomaar. Mag ik jou wat vragen Sjoerd wat ergert jou het meest dat je niet echt blij kunt zijn met elke nieuwe dag? Voor jouw zijn ze saai donker en nat. Hoe komt dat zo? Hoe wordt jij gelukkig? Pak je Bijbel en sla hem willekeurig open, lees wat er staat. Ik sloeg hem net open Jeremia 7 vers 23
2 januari 2019