Oefenen van dankbaarheid brengt geluk
Het woord dankbaarheid associeer ik wel erg met christelijk met een harde g. Je hoofd eerbiedig buigen, dankbaar zijn, bescheiden zijn, nederig. Maar deze woorden hebben voor mij de afgelopen jaren een nieuwe betekenis gekregen. Ze zijn doorgedrongen tot een diepere laag. Het heeft niks met braafheid te maken, maar met bewuster in het leven staan.
Het oefenen van dankbaarheid heb ik weer herontdekt. Hoe eenvoudig kan het eigenlijk zijn om je gelukkiger te voelen. Bij mij werkt het. Op mijn verjaardag kreeg ik van twee verschillende vriendinnen cadeau’s die naadloos op elkaar aansloten. Van de één kreeg ik het boek ‘Sleeping with bread. Holding what gives you life’ en van de ander een speciaal dagboek, waarin je dagelijks kan schrijven waar je dankbaar voor bent, wat er beter kan en waar je de meeste energie van krijgt. Dit was geen toeval.
Keuzes maken vanuit mijn hart
Het past zo mooi in mijn leven nu. Door te schrijven waar ik energie van krijg, helpt me om de juiste keuzes te maken. Vanuit mijn hart. Je herinneren waar je echt blij van wordt zorgt dat je het opnieuw beleeft en je letterlijk je zegeningen telt.
Patronen herkennen
Het boekje ‘Sleeping with bread’ is hier en daar erg Amerikaans, maar daar prik ik wel doorheen. De schrijvers schetsen een heel oprecht en kwetsbaar beeld van zichzelf. Ze vertellen waar ze op stuk zijn gelopen in het leven en dat ze daar achter kwamen door het beoefenen van dankbaarheid. Zij zijn dagelijk met een klein groepje bij elkaar, steken een kaars aan en vertellen elkaar waar ze dankbaar voor zijn en waar ze verdrietig van werden die dag, of moe. En door dit dagelijks te doen ga je patronen herkennen en nieuwe keuzes maken.
Bed-breng-ritueel
Ik ben ook weer begonnen elke avond bij het naar bed brengen met de jongens te praten. Ieder apart. Ik vraag ze waar ze die dag het meest blij van werden en wat ze minder leuk vonden. Ik ben ervan overtuigd dat ook zij hier profijt van zullen hebben. Ze mogen vertellen wat er op hun hart ligt, ook wat er niet zo goed gaat en ze ontdekken dat er elke dag wel iets moois gebeurt.
Juist op de dagen dat het tegenzit
Ik merk dat ik anders uit mijn ogen kijk sinds ik dit elke avond opschrijf. Ik geniet bewuster van de gloed van het avondrood of de bladeren die oranje kleuren. En juist op de dagen dat het best wel tegenzit en ik moeite moet doen die pen op te pakken heb ik er baat bij. Even de dag weer door je heen laten gaan. Wat was de moeite waard? En wat er misging mag er ook zijn. Wie weet kan ik de volgende keer een andere keuze maken…
