“Doe niet zo rood!” – Mijn ervaring met een persoonlijkheidstest
‘Wat ben jij blauw!’ of ‘Doe eens niet zo rood!’ Komt dat je bekend voor? Dan heb je waarschijnlijk ooit een individuele drijfverentest gedaan. Het is alweer een aantal jaar geleden dat ik deels gedetacheerd was bij een bedrijf waar dit ook werd gedaan. Verder werd er in het kader van teamontwikkeling en versterking van de samenwerking een teamanalyse gemaakt. Graag vertel ik je wat het mij bracht. Misschien kun jij er ook iets mee?
Ik begon er wat ambivalent aan, het beoordelen van een behoorlijke hoeveelheid stellingen. Van twee stellingen moest ik steeds de stelling kiezen die het meest bij mij past. Als lezer had ik vaak geen flauw benul of en hoe die stellingen aan elkaar relateerden. Gevoelsmatig koos ik dus maar wat. Daardoor had ik niet zulke hoge verwachtingen van de uitkomst. Twee weken later hadden verschillende collega’s hun terugkoppeling op schrift en in een gesprek al gehad. Het wekte mijn nieuwsgierigheid. En dag of wat verder plofte een twaalf (!) pagina’s tellende analyse in mijn mailbox, plus een afspraak voor meer toelichting.
Over de test en analyse
Bij de individuele drijfverentest worden aan de hand van vragenlijsten scores weergegeven op zeven verschillende denk- en gedragssystemen, die elk worden aangegeven met een kleur. De betekenis van de scores en een toelichting daarop zeggen iets over je drijfveren en motivatie, weerstanden tegen invloeden van buiten af en gaan in op de omgeving die het beste bij je past.
Alle kleuren van de regenboog
Het voert wat ver om de hele theorie achter de drijfverentest uit te leggen. Kortgezegd komt het erop neer dat ieder mens elke kleur in meer of in mindere mate in zich heeft en zich op die manier uitdrukt. Tegelijkertijd kent ook ieder mens in meer of in mindere mate weerstand tegen iedere kleur. Rood staat voor kracht, snelheid en lef. De blauwe mens houdt van orde, regelmaat en duidelijkheid. Oranje is de kleur van de doelmatigheid. Oog voor de medemens en invoelend vermogen is typerend voor mensen met een hoog groene score. Geel is de kleur van individuele vrijheid en onafhankelijkheid, van onderzoek en analyse, origineel en oorspronkelijk. Turkoois ziet dat alles op aarde in samenhang met elkaar beweegt en weet zich onderdeel van dit grote geheel.
De mate waarin een kleur zich in jou manifesteert en de weerstand die je voelt voor een kleur brengt in je persoonlijke ontwikkeling natuurlijk allerlei kwaliteiten en valkuilen mee. In teamontwikkeling zijn het de kleuren die dynamiek in samenwerking en communicatie brengen, al dan niet ten goede.
Geef mij maar harmonie
Terug naar mijn analyse… Samengevat druk ik me vooral groen en blauw uit. Tegelijkertijd zit mijn grootste weerstand ook op groen. De adviseur vond dat behoorlijk bijzonder. Voor mijzelf kon ik het wel duiden: Geef mij maar harmonie, maar laten we alsjeblieft niet met het hele team de kleur van de bureaustoelen bepalen. Een stoel is namelijk om op te zitten, niet om naar te kijken (oranje doelmatigheid, mijn tweede voorkeur).
Het gaf mij op een toegankelijke manier heel veel inzicht in mijn eigen voorkeuren en weerstanden. Daarnaast, en daar zat misschien wel de echte winst: in het team begrepen we elkaar veel beter. Als je weet hoe de ander zich bij voorkeur uitdrukt, dan weet je ook welke talent daarbij hoort. Je weet of diegene op jouw weerstand werkt. Je kunt ook inschatten of de taak die bij jou of je collega terecht komt, hem of haar ook het beste past. Of je komt, wanneer je met je kleurenbril goed rondkijkt, tot een andere taakverdeling.
Full color!
Wat begon met scepsis, mondde uit in concrete handvatten en begrijpelijke taal die samenwerken verbetert en de onderlinge waardering vergroot. Het nodigt uit om letterlijk kleur te bekennen: full color! En misschien het mooiste: ieder mens wordt benaderd als een getalenteerd mens, als kleurrijk onderdeel van een groter geheel. Daar kan een wereld alleen maar beter van worden. Welke kleur past jou het best?
