Rust in de schaduw van de kerk
Hoe is het bij jou? Bij mij is de drukte weer begonnen: kinderen weer naar een nieuw schooljaar, werk weer in volle vaart. Maar nu rust ik nog even uit in de schaduw van de Grote Kerk.
dominee Fred Omvlee
fred@mijnkerk.nl
Gisteren zongen we lied 837 uit het Liedboek zingen en bidden in huis en kerk. Het was broeierig warm. Toch stroomden mijn longen vol energie, kracht om al het tegengas te weerstaan op mijn levenspad. Ik las een gebed. Welke in het zelfde boek op blz 1355 Heer maak mij een instrument van uw vrede. Laat mij een licht brengen waar het duister is. Heer laat mij ernaar streven niet dat ik getroost word, maar dat ik troost, niet dat ik begrepen word, maar dat ik begrijp, niet dat ik geliefd word, maar dat ik liefheb, want wie geeft, ontvangt, wie zichzelf vergeet, vindt, wie vergeeft, zal vergeving ontvangen, en wie sterft, zal ontwaken tot eeuwig leven. Het gebeurde die zelfde middag in een verpleeghuis waar ik troost mocht brengen, waar ik hoop mocht brengen, licht in duisternis liefde mocht brengen middels een bloemen groet. Een rust ontstond in de schaduw van Gods gemeente zijn Geest verdreef wanhoop en het licht overwon de duisternis. Dat is bijzonder …… God hoort.