Schud je dromen eens uit!
Karin, één van de bewoners bij wie ik op bezoek ga is bezig met zo’n voorjaarsschoonmaak. Alles moet worden opgeruimd en schoongemaakt, de winter moet het huis uit. Terwijl ik een plekje zoek om te zitten tussen stapels kleding en sigaretten kom ik erachter dat ze eigenlijk helemaal geen tijd voor me heeft. Alles moet schoon en het liefst zo snel mogelijk. Ik vraag of ik een handje kan helpen en al snel sta ik kleding op te vouwen terwijl Karin aan één stuk door praat over alles wat in haar hoofd zit.
Als er een moment komt waarop ze even zwijgt opper ik dat haar kamer wel een beetje op haar hoofd lijkt. Alles ligt door elkaar en als je probeert om het op te ruimen lijkt er geen einde aan te komen. Karin zucht eens diep en zegt: ‘Het komt allemaal door dat ding, hij zit vol.’ Enigszins verbaasd kijk ik naar de plek die haar vinger aanwijst. Boven haar bed hangt een dromenvanger. ‘Je bedoelt de dromenvanger?’ vraag ik. ‘Ja natuurlijk, dat stomme ding zit vol en daarom is het zo’n chaos in mijn hoofd en in mijn kamer.’ Terwijl ik naar de dromenvanger kijk opper ik dat we hem misschien mee naar buiten kunnen nemen samen met de deurmat dan kunnen we al het stof en de dromen eruit schudden zodat er weer ruimte is voor nieuwe dromen. Enigszins verbouwereerd pakt Karin de dromenvanger en ik de deurmat. Buiten gekomen schudden we alles uit en laten we de dromen en het stof de lucht inwaaien terwijl we even genieten van het voorjaarszonnetje.
Als Karin een paar minuten later de dromenvanger weer ophangt zegt ze vrolijk: ‘Kijk het werkt, net was hij veel zwaarder.’ Samen schoonmaken, ordenen en uitkloppen hebben gezorgd voor nieuwe ademruimte. Hoe dat precies werkt weten we allebei niet. Net zoals we nooit helemaal kunnen begrijpen dat ondanks alles toch de lente weer aanbreekt. We laten het mysterie voor wat het is en ademen diep in en uit, laat die dromen en lentekriebels maar komen!
Krisalyn
Well done arcitle that. I’ll make sure to use it wisely.
4 april 2017