Schuld, schaamte en genade
Je kent het gevoel vast wel, dat je je ergens voor schaamt. Er is iets misgegaan, je bent iets belangrijks vergeten, je bent te laat. De een krijgt een knalrode kleur, de ander put zich uit in verontschuldigingen en de volgende reageert afwijzend en legt de schuld direct bij een ander. Een gevoel van schaamte geeft ongemak en je wil er het liefst vanaf. Maar hoe dan?
In sommige van die gevallen, kon je er eigenlijk niks aan doen. Soms is er sprake van overmacht, komt er iets tussendoor wat belangrijk is. Het was eigenlijk niet jouw schuld, maar toch kan je je dan ontzettend schamen. Het gevoel van schaamte kan je zelfs verlammen of je hele zelfbeeld negatief kleuren. Het gevoel dat je hebt, de schaamte, geeft je de indruk dat je schuldig bent, dat je iets anders had moeten doen. Terwijl je niet zou weten wat of hoe. Als je ergens geen schuld aan hebt, hoef je je er ook niet voor te schamen. Je kunt proberen de situatie op te lossen, maar je hoeft je niet te schamen.
Het is een eenvoudige checklist: schaam ik me? Ja? Is het mijn eigen schuld? Nee, kon je er niks aan doen? Dan hoef je je ook niet meer te schamen. Je mag het loslaten.
Genade
Maar wat nou als je toch schuld hebt aan wat er is gebeurd? Jouw keuzes, jouw gedrag, jouw uitspraken hadden een negatief effect. Dan heb je toch schuld. Moet je je dan in een hoekje gaan zitten schamen? Gelukkig niet. We geloven in een God van genade. Een God die zegt: Wat je ook hebt gedaan, welke schuld je ook hebt, ik betaal hem voor je. Nog beter: ik heb hem al betaald. Er staat geen rekening meer voor je open om te vereffenen. Je bent vrij.
Dus waar jij schuld hebt, laat daar de genade klinken. Vraag vergeving, zeg sorry, los op wat er op te lossen valt en geloof dan dat je vrij bent, genadig vergeven.
Let there be no shame where there is no guilt. Where there is guilt, let there be grace.*
*Laat er geen schaamte zijn waar geen schuld is. Waar er schuld is, laat daar genade zijn.
