• Kinderen
• Relaties & Opvoeden

Toetsen

door Marleen Samplonius-Ottens

19 januari 2019 4

Met hun bleke wintersnoetjes zitten ze naast elkaar op de bank. De één wat stil en teruggetrokken, de ander met een bozige blik. Ik had het eerst niet in de gaten, omdat ik het zo ontzettend onbelangrijk vind, maar toen drong het tot me door: nee hè, CITO toetsen op school.

Onze dochters van 9 en 10 zitten in groep 6 en 7 en mogen er deze weken weer aan geloven. Ik wist er natuurlijk van. School vermeldt het duidelijk op de website en in nieuwsbrieven en ik had er ook al ouders over gehoord. Ouders die er wél rekening mee houden.

Woordenschat

Ik kreeg het in de gaten, toen onze oudste dochter vroeg: “mam, wat is een oase?” Na mijn uitleg verzuchtte ze: “hmm, dan weet ik niet of mijn antwoord wel goed is.” Toen vertelde ze over de toets van woordenschat, die ze die dag had gemaakt. Ze wist niet zeker of ze wel alles goed had.

Nee hè

En toen werd ik boos. Niet op mijn dochter, maar op het systeem. Onze beide dochters hebben het grote geluk dat ze allebei goed kunnen leren en dingen gemakkelijk oppikken. Allebei hebben ze ook iets perfectionistisch (goh, van wie zouden ze dat nou hebben…..). Allebei willen ze die toetsen het liefst foutloos maken. Soms lukt dat ook, maar dat maakt het dus ook spannend en soms zelfs frustrerend.

Onbelangrijk

Mijn dochters keken me verbaasd aan toen ik boos werd over die (pieiep)toetsen. Ik heb ze uitgelegd dat ze voor mij volstrekt niet belangrijk zijn. Dat het niet uitmaakt of ze twintig fouten maken of meer, laat staan een of twee. Dat hun juffen en meester ook al lang weten hoe het met ze gaat en dat die toetsen alleen maar bedenksels zijn zodat scholen ‘bewijs’ hebben als ze moeten aantonen hoe hun leerlingen het doen.

Knuffeltoets

Ik heb ze gezegd dat niemand ooit in hun verdere leven zal vragen: “goh, hoe heb jij je CITO-toetsen gemaakt op de basisschool?” Na mijn ‘uitbarsting’, keken we elkaar aan en hebben we samen heerlijk gelachen. En daarna geknuffeld. “Kijk”, zei ik, “dit is nou het allerbelangrijkste in het leven. Hier heb je geen toets voor nodig, dit voel je: Liefde!”

Oase

Voor mijn gevoel hebben ze het goed opgepikt en werden ze er allebei een stuk relaxter door. Nog twee weekjes, zag ik op de kalender van school. Dan zijn ze weer voorbij. Op naar een ‘oase van rust!’