Verbeter de samenleving: start een petitie!
Afgelopen weekend startten twee Chinese Nederlanders de online-petitie We zijn geen virussen! Blijkbaar werden ze dagelijks geconfronteerd met racistische en discriminerende uitlatingen over hun afkomst en het Wuhan-virus. De druppel was voor hen de carnavalskraker Voorkomen is beter dan Chinezen van Radio 10.
Dat lijkt mij eerlijk gezegd satire (alhoewel ik de term “stinkchinezen” in het lied ook vrij smakeloos vind). Maar voor de initiatiefnemers was de maat vol. “Genoeg is genoeg”, zo schrijven ze in de petitie, waarin ze verder de media oproepen om “goede verslaggeving” te doen, de politiek om “actie te ondernemen” en Radio 10 om “oprechte excuses”. En blijkbaar met succes: de teller staat nu op een kleine 30.000 handtekeningen. Maar wat is zo’n handtekening waard?
Petities zijn hip
Petities zijn hip. Verreweg de bekendste is natuurlijk de zogenaamde Pietitie (“Handen af van zwarte piet!”), die van een petitie uitgroeide tot een Facebookpagina met meer dan een twee miljoen likes en zich de laatste maanden ook ontpopt tot een commercieel vehikel voor shotglaasjes en ijskrabbers. Maar wie verder kijkt op de site petities.com schrikt zich rot: “Doe Batman postuum eer aan”, (een hond blijkbaar, ik dacht eerst ook aan de superheld), “Stop uitrol 5G-netwerk Zutphen” en “Verbied transgender propaganda op basisscholen”. Onderaan de site staat waarom je dat zou doen: “Onze petities worden iedere dag in de media besproken dus het beginnen van een petitie is een krachtige manier om opgemerkt te worden door het publiek en invloedrijke besluitvormers”.
Sentiment
Welk sentiment zit er achter die petities en handtekeningen? Afschuw? Boosheid? Het idee om ook een mening te hebben? Als dominee werd ik een aantal keer geconfronteerd met een petitie. De eerste keer was het manifest. Dominee 2.0, waarin jonge, aanstormende predikanten heel hard riepen dat alles in de kerk helemaal anders moest. Daarna kwam de onvolprezen Nashville-verklaring, met daarop weer een petitie om je vooral te keren tégen die Nashville-verklaring. Werd dit alles opgemerkt? Leidde het tot wezenlijke veranderingen? Welnee. Daarvoor is de spanningsboog van het Nederlandse publiek anno 2020 simpelweg te klein.
Problemen oplossen waar ze zich voordoen
Een verontwaardigde mening op internet zetten en daarbij je naam invullen is geen kunst. Maar of dat de samenleving daadwerkelijk verder helpt (wat de twee initiatiefnemers van We zijn geen virussen! beogen) vraag ik me af. Waar die wens om het hele volk én de politiek te bereiken vandaan komt, weet ik niet. Misschien zit er een dieper verlangen achter om gehoord en gezien te worden. Maar daarvoor zijn er ook andere wegen. De katholieke kerk bijvoorbeeld ging eind 19de eeuw al uit van het zogenaamde subsidiariteitsbeginsel. In normaal Nederlands: je moet problemen dáár oplossen waar ze zich voordoen. Dat kan in het winkelcentrum, op het werk of op school. Het idee achter die leer is mooi: mensen zijn van nature sociale wezens en prima in staat om zonder tussenkomst van een overheidsinstanties problemen op te lossen. Kom daar maar eens om in tijden waarin alles en iedereen schreeuwt om wetten om zaken geregeld te krijgen. Eén puntje: om zó zaken geregeld te krijgen moet je weg vanachter je computer, de deur uit en het gesprek aan. Je wereld knapt er van op.
René de Vries
Hoi Sjoerd,
12 februari 2020Mooi stuk tekst en heel erg raak. Chinezen zijn een rustig beschouwend en soms in mijn ogen een iets verlegen volk. Allemaal harde werkers en ze zien om naar elkaar. Dit is niet om een hele groep in een hokje te plaatsen maar dit is hoe ik van een afstandje naar deze mensen kijk. Blijkbaar is onze maatschappij dusdanig aan het ontwikkelen dat een ieder of een groep die niet hoorbaar voor zichzelf op durft te komen, geplaagd wordt of in de hoek gezet wordt. Omzien naar elkaar wordt zo wel makkelijk naar de achtergrond gedrukt.
Wellicht is het ook de aandacht van jezelf of de eigen bevolkingsgroep af wenden. Bijna faalangstig
Mooie petitie
Groet, Rene