“Waarom ik niet bang ben voor het coronavirus”
Volg jij al het nieuws over het coronavirus nog? Ik word er eerlijk gezegd een beetje moe van. Is het virus echt zo erg nu de impact zo klein blijkt te zijn? Ja, want die impact is zo klein omdat er zoveel maatregelen genomen worden. Zijn die dan allemaal wel nodig? Dat weten we niet. En dat is nu juist het probleem.
De feiten zijn helder: nog ‘maar’ een aantal duizenden mensen zijn wereldwijd gestorven aan dit coronavirus. Waarom dan toch al die commotie? Drie redenen:
- Niemand heeft een opgebouwde weerstand tegen dit nieuwe virus
- Er is nog geen vaccin
- Er is nog geen behandeling.
Onzekerheid
Wat we weten is dat een uitbraak van een nieuw virus in potentie heel veel mensen kan doden. De Spaanse griep is daarvan een belangrijk voorbeeld. Daaraan overleden in 1918-1919 naar schatting twintig tot honderd miljoen mensen. Een virus waarvan je de werking niet kent moet je dus zo snel mogelijk zien te isoleren. Dus moet je niet te snel weglachen dat het allemaal wel meevalt, denk ik. Laten we blij zijn dat de wetenschap zo ver gevorderd is. Ze kunnen een virus opsporen, identificeren, terugbrengen naar de bron en op zoek kunnen naar een vaccin. Voor die tijd is waakzaamheid gewoon geboden. Maar wat mij betreft: in dankbaarheid. We moeten niet denken dat we door de wetenschap die het virus indamt niet meer kwetsbaar zijn.
Niet bang, wel dankbaar
Ben ik bang? Nee. Ik ben wel dankbaar. Omdat ik zie hoe kwetsbaar we zijn en waar wetenschappers en doktoren tot in staat zijn. En daar dank ik God dan ook voor. En toch mag de aandacht wat minder. Want ja, het laat ook zien wat we belangrijk vinden, namelijk dat de impact op onze economie mogelijk groot zal zijn. En het laat ook zien wat we niet belangrijk vinden: de vluchtelingen…
Wil je bidden? Ik schreef eerder een gebed.
mar
Ik heb vooral mededogen met de mensen die hun leven afgekapt is en wiens geliefden achter blijven met het gevoel dat hun leven nog niet af was
2 maart 2020