Waarom smalltalk zo belangrijk is
Smalltalk, kleine gesprekken met mensen die je niet of nauwelijks kent, is erg belangrijk voor je humeur en je sociale vaardigheden. Je kent vast wel iemand die er erg goed in is: die steelt de show bij binnenkomst op een buurtfeest, borrel of ouderavond. Dat moet je gegeven zijn, zou je denken, maar het is gelukkig wel te oefenen. Én het levert je van alles op: van nieuwe contacten tot nieuwe inzichten en leuke verhalen.
Hét klassieke voorbeeld van smalltalk is natuurlijk de rokersruimte. Daar was het vroeger op school altijd gezellig, daar raak je aan de praat op je werk en breid je je kennissenkring of netwerk uit. Maar een belangrijker pluspunt van smalltalk is dat je tegen vreemden vaak vrolijker bent dan je je voelt: door een leuk gesprek of een ontmoeting krijgt je humeur een oppepper en word je zelfverzekerder.
Toch kijken we nog vaak de andere kant op als we een vage bekende tegenkomen in de winkel of op straat. Waarom doen we dat eigenlijk? Wellicht omdat we niet altijd zin hebben in het verhaal van de ander. Maar dat is een misvatting: de ander hoeft niet per se zijn hele verhaal kwijt, de ander wil alleen even gezien worden, even de aandacht krijgen. Je in jezelf terugtrekken kan iedereen, maar erg sociaal is het niet. En erg christelijk ook niet, want juist in de evangeliën is Jezus vrijwel continu op reis om de ander te ontmoeten. Geen dagenlange logeerpartijen, maar vluchtige ontmoetingen: juist dáár maakte Jezus het verschil in mensenlevens.
Maar hoe doe je dat, een gesprek aanknopen? Daar is geen gouden tip voor. Maar een kort gesprek ingaan met het basisidee dat jijzelf leuk bent, de ander leuk is en dat het gesprek an sich leuk is, maakt al alle verschil.
Ik heb twee tips. De dooddoener “Hoe gaat het?” kun je vermijden door concrete zaken te benoemen: “Even een blokje om?” of “Waar ga je heen?”. Dan vertellen mensen meer over hun bezigheden. Wanneer een ander je de vraag stelt hoe het met je gaat, kun je dat vervolgens ‘kapen’, door te zeggen: “Gaat wel, maar weet je wat er net gebeurde?”. Ook hier wordt het gesprek concreter en dus leuker van.
Voor mensen die nu denken “mij niet gezien, ik heb genoeg aan mijn eigen kennissenkring en de ander interesseert me niet”; die vlieger gaat helaas niet op. Onbekenden of quasi-kennissen zul je je hele leven lang blijven ontmoeten, bij de fitness, op school, je werk of in winkels. En ongemerkt slurpen die kleine gesprekken een groot gedeelte van je dag op. Met die wetenschap in je achterhoofd kun je er maar beter het beste van maken.
Beeld: ties.com
