Wanneer en hoe begin je met je kinderen met bidden?
Bidden is al lastig, en hoe vaak neem je er nu echt de tijd voor. Wat doe je dan als je kinderen krijgt? Wanneer begin je met bidden, en hoe doe je dat?
Mijn dochter is ruim anderhalf inmiddels. Ze praat nog niet – ze krijgt toch alles wat ze wil… En toch bid ik al met haar. Aan tafel, voor het eten. En heel simpel: ‘Voor het eten dat we kregen om te groeien en te leven, voor ons eten telkens weer, zeggen wij: Ik dank U Heer.’ Snapt ze het? Hannah snapt dat we gaan bidden. Ze houdt, als ze niet heel moe of hongerig is, haar handjes inmiddels uitgestrekt om ze vast te houden en te bidden. En ze laat ze vlak voor het amen weer los; eten!
Bidden voor het slapen gaan
Als ik haar naar bed breng ’s avonds zing ik, ook weer heel simpel: ‘Slaap kindje zacht. De Heer die houdt de wacht. De Heer zal voor je zorgen, de hele nacht tot morgen. Slaap kindje zacht. De Heer die houdt de wacht.’ Op de melodie van ‘Slaap kindje slaap’, uit de Babybijbel.
Ritme en voordoen
Net als met zoveel dingen die je je kind leert draait het erom dat je het gewoon (voor)doet en blijft doen. En dan leert je kind ‘vanzelf’ met die lepel eten en zoveel meer andere dingen. Ook bidden.
Bidden hoort erbij
En dan zul je merken dat kinderen vinden dat bidden bij je hoort. ‘Bij opa en oma bidden we altijd’ kan voor een kind heel vanzelfsprekend zijn. En dat kan het ook bij jou zijn. Je wordt bijna dan door je kind erop gewezen dat je eerst nog moet bidden. Alsof je kind je helpt om zelf ook weer te gaan bidden en erbij stil te staan wat je eigenlijk zou kunnen bidden.
Wat bid je dan?
Ik heb gemerkt dat ik het dichtst bij mezelf blijf als ik met kinderen op zoek ga waar we ‘dank je wel’ voor zouden kunnen zeggen. Voor het eten natuurlijk, maar ook voor alle andere leuke dingen van vandaag. En dan komen kinderen vanzelf wel op moeilijke dingen waar we eventueel ook nog voor zouden kunnen bidden. Het is sowieso een goed gebruik om eerst te danken. Dat is ook goed voor je innerlijke rust: wat ging er goed vandaag? En dan blijven er nog zorgen over, natuurlijk. Maar bovenal is het leven toch één groot geschenk?!
Doen!
Dus begin maar. Het doen is het allerbelangrijkst, maak er als zoveel dingen maar een vast ritueel van op een vast moment. Eten en slapen doen kinderen elke dag, dus daar kun je makkelijk bij aansluiten. Een paar woorden zijn genoeg – ik heb er een paar voorbeelden van gegeven. Je kunt het altijd nog uitbreiden met liedjes, filmpjes (van Meester Richard bijvoorbeeld). Het mooie is dat je zult merken dat het voor jezelf ook weer meer gaat leven: je kinderen houden je eraan!
