Wat heeft de kerk toch tegen seks?
Vandaag begint in het Vaticaan een driedaagse top over het seksueel misbruik in de rooms-katholieke kerk. De buitenwereld, slachtoffers voorop, verwachten keiharde maatregelen om dat misbruik (van vooral minderjarigen) in de toekomst te voorkomen. De paus tempert de verwachtingen al op de eerste dag: de raderen van de kerk draaien nu eenmaal traag. Eerst maar eens de neuzen van alle bisschoppen dezelfde kant op krijgen.
Als reden voor het misbruik wees de Franse journalist én homoseksueel Frederic Martel naar het hoge aantal homo’s onder de katholieke kerkleiding. Die komen in een spagaat door hun eigen geaardheid en het afwijzen van homoseksualiteit door het leergezag van de kerk waarin ze werken. Die dubbelheid zou het grootschalige toedekken van het misbruik verklaren. Schaf gewoon het hele celibaat af, opperen anderen. Dan hoef je als kerk ook niet langer krampachtig te doen over (homo)seksuele gevoelens.
Nashville-verklaring
Hier in Nederland hadden we onlangs nog de Nashville-verklaring over homofilie die veel stof deed opwaaien. De opstellers zijn (na het daverende succes van de eerste versie) inmiddels bezig met een nieuwe versie. Bij mij rijst telkens weer de vraag: waar komt die kramp van de kerk ten aanzien van seksualiteit vandaan? Waarom mondt het zo vaak uit een heen en weer gegooi van theologische stellingen?
Scheiding lichaam en geest
In het Jodendom was en is die krampachtigheid er minder. In de tweede eeuw al erkennen de rabbijnen het bestaan van transgenders. Bijbelboeken tjokvol seksualiteit (zoals Hooglied) weerstaan al eeuwenlang vrolijk iedere poging tot censuur. In het Jodendom is er veel minder een scheiding tussen je lichaam en je geest zoals die later wel gemeengoed werd in het christendom. Daar werd het lichaam gaandeweg tot ‘vlees’ en je ‘lusten’ diende je maar in toom te houden. Omdat het af zou leiden van een vroom geestelijk leven. En wat niet mag kan al gauw een obsessie worden: seksualiteit zo krachtig onderdrukken dat je er dag en nacht mee bezig bent.
Het gaat altijd om de ander
Is de kerk tegen seks? En welke rol spelen seks en lichamelijkheid in ons eigen leven? Liefde en lust zijn onlosmakelijk met de (gelovige) mens verbonden: het gaat altijd om de ander. Dit verwaarlozen of er verkrampt mee omgaan kan schade toebrengen aan jezelf en aan anderen. Daaraan is helaas ook de kerk al decennialang schuldig.
Christa Gernaat-Boelens
Vandaag is het onze trouwdag 21 februari 1960, tot de dood ons scheidt 12 maart 1996 , het mooiste wat mij ooit is overkomen, een liefde zonder seks mijn echtgenoot was homofiel en wat ben ik dankbaar voor een prachtig LEVEN van 35 jaar.
Lieve groet Christa Gernaat
21 februari 2019Marijke
Eerst was de mens van geen kwaad bewust. Tot hij meer wilde dan wat hem was toebedeeld. Zo was hij zich van het kwaad bewust en verborg zich in plaats van het spijt mij. Zo ging het eeuw in eeuw uit. Nu lijkt het of we ons van geen kwaad bewust zijn, verschuilen zich achter afgoden maar deze kan je zien en niet meer dan dat van de God afzien je tot niets wenden leidt tot niets.
21 februari 2019Wat zie om je heen hoe gaat men met de liefde om die God heeft bedoeld?
Sex is handel. Zorg is handel. Eten is handel. Grond is handel. Geld/Mammon moet vermeerderen . Op de beurs ermee.Met vreugde te zien dat oud en jong in Utrecht lieten zien wat ware liefde is.Hoe zorg dragen voor elkaar werkelijk van waarde is. Samen kopje onder gaan. Dat mocht niet in beeld komen. Nu is het wereld nieuws. Het deed zeer heel zeer.Je gelooft je eigen ogen niet. Maar het gebeurd en wat gaan we hier aan doen?? Tijd voor een jongeren/ouderen PARDON.