• Aandacht voor de ander
• Jezelf leren kennen
• Lichaam & Geest
• Relaties & Opvoeden

Wat ik van Samira kan leren over gastvrijheid

door Annemarie van den Berg - Nap

14 september 2020 1

In de reclames kom je ze vaak genoeg tegen: warme, uitnodigende huizen waar je zo wel aan de keukentafel zou willen ploffen. Een gastvrij huis is heel aantrekkelijk. Maar is gastvrijheid te leren?

Het ene huis is het andere niet. Waar je je in het ene huis welkom voelt, kan een ander huis kil aandoen. Wat geeft een huis nu die onweerstaanbare gezelligheid? Een leuke inrichting helpt natuurlijk, of de geur van appeltaart ;). Maar (open deur): het zijn natuurlijk vooral de mensen die er wonen! 

Gastvrijheidsgen

Tot mijn teleurstelling ontdekte ik dat ik het gastvrijheidsgen niet van nature in me heb. Zo laat ik mensen regelmatig bij de deur staan, zonder ze binnen te vragen (ja, echt!). Dat is overigens niet altijd onwil; het komt gewoon niet in me op om ze meteen een kop koffie aan te bieden. Of wat ook wel gebeurt: ik ben druk met iets bezig, de bel gaat, en dan ben ik in gedachten verzonken en moet ik echt even schakelen. 

Nu hoeft natuurlijk niet iedereen als een gezellige Italiaanse big mama altijd klaar staan met een grote pan eten. Maar ik zou best graag iets gastvrijer willen worden. En dat treft, want ik kan in de leerschool bij een vrouw die ik leerde kennen door mijn vrijwilligerswerk als taalcoach onder vluchtelingen. 

Drie lessen

Samira* vluchtte uit Syrië en vond via wat omwegen in onze omgeving een nieuw thuis. Nu is dat al iets om oneindig veel respect voor te hebben: om na een traumatische gebeurtenis op een nieuwe plek, in een cultureel heel ander land, weer je draai te vinden. Bovendien leer ik van haar heel veel op het vlak van gastvrijheid.

Want wat maakt dat ik me zo welkom voel bij haar? Ik denk dat het te maken heeft met een paar dingen: 

1. Schep randvoorwaarden. Bij veel mensen uit een niet-Westerse cultuur vind je vaak een enorme (hoek)bank in de kamer. Zo ook bij Samira. Vaak hoort zo’n joekel van een bank bij de eerste grote uitgaven waar ze voor sparen. Het heeft prioriteit, want het is heel vanzelfsprekend dat je regelmatig gasten hebt. Daar schep je dus ook letterlijk in je huis ruimte voor!
2. Eten = liefde. Geregeld krijg ik allerlei lekkers voorgeschoteld. Van zoete baksels uit het land van herkomst, tot een feestelijke maaltijd (inclusief waterpijp!) Het samen van lekker eten genieten, is niet alleen iets bourgondisch. Het is onderdeel van de band die je met elkaar hebt. Door je gast te verwennen, laat je zien dat je het gezelschap van de ander waardeert.
3. Aandacht. Het valt me op dat als ik bij Samira ben, ze vrijwel nooit gejaagd is. Ze neemt de tijd en geeft onverdeelde aandacht. Juist in een jachtige tijd is aandacht een van de mooiste dingen die je de ander kunt schenken. 

Vind jij het belangrijk gastvrij te zijn? En hoe geef je dit vorm in je eigen leven?

*Samira is niet haar echte naam