Wel of niet solliciteren met een kinderwens?
Ik wou dolgraag werken voor MijnKerk, maar over één ding twijfelde ik. Ik wist dat ik namelijk nog een kinderwens had. En een sollicitant of werknemer met een kinderwens is natuurlijk niet ideaal voor een werkgever. Dus ging ik nu wel of niet solliciteren?
Ik voerde lange gesprekken met een paar goede vriendinnen. Iemand zei: “Je bent meer dan een baarmoeder.” Het voelde voor mij wel een beetje als een luxeprobleem. Wat vond ik nu eigenlijk echt belangrijk? Ik wist helemaal niet of nog een kind mij gegeven was. En dat zou toch het mooiste geschenk zijn. Aan de andere kant is een toffe baan ook heel wat waard. Een collega destijds zei toen: “Als je het naar je zin hebt op je werk, voel je je beter, dus lukt misschien wel eerder om in verwachting te raken.”
Vertrouwen op God
Tijdens een Paaswake dacht ik: laat ik het aan God vragen. In een lied kreeg ik antwoord. We zongen: “Waarom angst, de Heer is je licht, je redding”. Waarom zou je bang zijn? Ik kan niet alles zelf plannen, in de hand hebben. Maar God is bij mij, en in dit werk zelfs heel dichtbij. Dus wat hield mij tegen? Ik kan op Hem vertrouwen, ook als ik onzeker ben of als dingen anders gaan dan gepland.
Eerlijk zijn in sollicitatiegesprek
Ik vond wel dat ik eerlijk moest zijn in mijn tweede sollicitatiegesprek. Er werd niet gevraagd naar een eventuele kinderwens. Dat mag wettelijk gezien ook helemaal niet. Ik vond het spannend om dit te bespreken. Vooral omdat niemand anders – behalve mijn partner en een paar mensen met wie ik het besprak natuurlijk – hier iets van wist. Nu ging ik het bespreken met mensen die ik nog helemaal niet goed kende en die er ook nog iets van konden vinden.
Gerustgesteld
Waar had ik me nu eigenlijk druk om gemaakt? Ik werd gelijk gerustgesteld: “Als iemand echt goed is, dan maakt dat helemaal niets uit” en “Ach, zo’n zwangerschapsverlof vliegt altijd voorbij” of “Ja, dat konden we zelf ook wel een beetje inschatten op deze leeftijd.” Ik kreeg de baan. Voor mij voelde het goed zo, ik had geen verborgen agenda en de leukste baan die ik mij kon wensen.
Baarvakantie
Ik werkte er een half jaar toen ik kwam met het nieuws dat ik in verwachting was. Gelukkig reageerden mijn leidinggevende en collega´s positief. Ik vond het fijn dat het voor hen ook niet onverwachts kwam. En nu is het dan zover: zwangerschapsverlof. Of zoals een collega het noemt: “baarvakantie”.
Wat vind jij? Zou jij van baan wisselen als je weet dat je misschien in verwachting raakt?
Marij-ke
Beste Anneloes.In mijn tijd en mijn beroep van toen Z verpleegkundige speelde er heel andere dingen. Net was de kogel door de kerk je mocht solliciteren ook al was je getrouwd of al had je een vriend. Voorheen als je plannen had als vrouw een relatie aan te gaan werd je niet aangenomen stel dat… Het werd veranderd in kreeg je een kind dan kon je naar huis. En de werkgevers bedachten andere plannen met diploma was je te duur als vrouw en zodra je het had volgde ontslag. Zo bedachten mijn collega’s na mij om het diploma niet te halen want als je gediplomeerd was kon je naar huis dan was je te duur. Waar kies je voor is aan jou. Een goede verwachtingsvolle tijd gewenst.
30 juni 2019